Newiim (hebr. נְבִיאִים Nəḇīʾīm, „Prorocy”) również Księgi Prorockie – środkowy, drugi dział Biblii Hebrajskiej następujący po Torze, a przed Ketuwim. Newiim składa się z dwóch głównych części. Pierwsza część to Prorocy Wcześniejsi (Dawniejsi, Pierwsi; hebr. Newiim Riszonim). Wspólnie księgi składające się na Proroków Wcześniejszych w sposób narracyjny opowiadają m.in. o najstarszych prorokach zwanych widzącymi; Natanie, Eliaszu i Eliszu. Drugą część Newiim stanowią Prorocy Późniejsi (Ostatni; hebr. Newiim Acharonim) składający się z ksiąg trzech tzw. Proroków Większych oraz Dwunastu Proroków Mniejszych. Podział na proroków większych i mniejszych wynika jedynie z objętości ksiąg[1][2].