Niebezpieczne wizje

Ten artykuł od 2018-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Niebezpieczne wizje (tyt. oryg. ang. Dangerous Visions) – antologia krótkich form science fiction, zredagowana przez Harlana Ellisona i wydana w 1967 przez wydawnictwo „Doubleday”. Polską edycję w 2002 wydało wydawnictwo „Solaris”. Wznowienie tej pozycji w wersji limitowanej w twardej oprawie w 2010 r. również przez „Solaris”.

Niebezpieczne wizje to chyba najsłynniejsza antologia w historii fantastyki. Ellison poprosił autorów o napisanie tekstów, które nie mogłyby się ukazać w normalnym obiegu. Zebrał w ten sposób teksty niepokorne, szokujące, ale przełomowe – teksty, które zdefiniowały Nową Falę w fantastyce światowej. Sam Ellison nazwał ją „największą antologią literatury spekulatywnej, jaką opublikowano. (...) Jej celem było wywołanie wstrząsu. Powstała z potrzeby przedstawienia nowych horyzontów, nowych form, nowych stylów, nowych wyzwań literatury naszych czasów.”

Spośród 33 tekstów, napisanych przez 32 autorów, 3 zdobyły najpoważniejsze nagrody w literaturze s-f: 2 Hugo i 2 Nebule (1 tekst, Porzucam kośćmi Fritza Leibera, zdobył obydwie nagrody). Sam redaktor zdobył za antologię specjalną nagrodę Hugo w 1968.

W 1972 wydano kontynuację antologii, pod tytułem Again, Dangerous Visions. Trzeci zbiór o tym tytule The Last Dangerous Visions nigdy się nie ukazał, choć był zapowiadany, a teksty zebrane. Jest to do dziś najsłynniejsza książka fantastyczna, która się nie ukazała.

Antologia stała się inspiracją dla polskiej serii antologii Wizje alternatywne^[1].