Zdjęcie satelitarne | |
Kontynent |
Oceania |
---|---|
Państwo | |
Akwen | |
Archipelag | |
Powierzchnia |
ok. 36 500 km² |
Długość linii brzegowej |
ok. 1600 km |
Najwyższy punkt |
2438 m n.p.m. |
Populacja (2011) • liczba ludności • gęstość |
|
Położenie na mapie Papui-Nowej Gwinei | |
5°44′S 150°44′E/-5,733333 150,733333 | |
Mapa topograficzna wyspy |
Nowa Brytania (ang. New Britain, tok pisin Niu Briten)[1] – największa wyspa w Archipelagu Bismarcka[2][3], pomiędzy Morzem Bismarcka (na północy)[4] a Morzem Salomona na południu[5], w południowo-zachodniej części Oceanu Spokojnego, należąca administracyjnie do Papui-Nowej Gwinei[2].
Wyspa o kształcie zbliżonym do półksiężyca ma powierzchnię ok. 36 500 km². W 2000 była zamieszkana przez 404 641 osób. Położona jest w odległości 88 km na wschód od półwyspu Huon. Długość maksymalna – ok. 600 km, szerokość maksymalna – ok. 80 km, długość linii brzegowej – ok. 1600 km. Cechuje się zróżnicowaną powierzchnią terenu: od płaskich obszarów przybrzeżnych do górskich pasm Whiteman, Nakanai i Baining w centralnej części, z kilkoma szczytami o wysokości powyżej 2100 m n.p.m[2], z najwyższym o wysokości 2438 m n.p.m[3]. Na wyspie panuje klimat równikowy[2].
Na Nowej Brytanii wyróżnić można trzy główne obszary aktywności wulkanicznej – na zachodnim krańcu wyspy, na północy wzdłuż zatok Open i Kimbe oraz na północnym wschodzie, na półwyspie Gazelle, w pobliżu osady Rabaul[2], gdzie znajdują się czynne wulkany Tavurvur i Vulcan, których ostatnia erupcja miała miejsce w 1994[2][3].
Na półwyspie Gazelle, we wschodniej części wyspy, uprawia się głównie palmę kokosową i kakaowca, w części centralnej, nad zatoką Kimbe – olejowca, na zachodzie rozwinięty przemysł tartaczny[3].
Wyspa została odkryta w 1616 przez holenderskiego żeglarza Jacoba Le Maire’a[3]. Gdy znajdowała się pod administracją niemiecką, nosiła nazwę Neu-Pommern (Nowe Pomorze). Z tego okresu pochodzą również nazwy innych obiektów fizycznogeograficznych na wyspie, jak Stettin Bay (Zatoka Szczecińska) i Mount Varzin (Góra Warcino – od Warcina, wsi w gminie Kępice)[6].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie ksng
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie britannica_NG
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie pwn
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie britannica_BS
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie britannica_SS
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Szkwarek