Obrona Sedanu

Obrona Sedanu

II wojna światowa, front zachodni, kampania francuska
Niemieckie wojska wraz z francuskimi jeńcami przekraczają Mozę w okolicach Sedanu, 15 maja 1940
Czas	12–15 maja 1940
Miejsce	Sedan i okolice
Terytorium	Francja
Przyczyna	niemiecka agresja na Francję
Wynik	zwycięstwo Niemców
Strony konfliktu
Francja  Wielka Brytania  III Rzesza
Dowódcy
Maurice Gamelin Charles Huntziger Henri Giraud Pierre Lafontaine Marcel Têtu André Corap płk Poncelet † Patrick Playfair Gerd von Rundstedt Ewald von Kleist Heinz Guderian Wolfram von Richthofen Bruno Loerzer Heinrich Krampf Karl Weisenberger Friedrich Kirchner Rudolf Veiel Ferdinand Schaal
Siły
20 000 żołnierzy, 300 czołgów, 174 działa i moździerze[1], 152 bombowce[2][3], 250 myśliwców[2][3] 60 000 żołnierzy[1], 22 000 pojazdów opancerzonych[4], 771 czołgów[5], 1 470 samolotów[6], 141 dział i moździerzy[1], 96 łodzi dmuchanych
Straty
straty ludzkie, w sprzęcie pancernym i artylerii nieznane, 167 samolotów[7] 120 zabitych, 400 rannych (12–14 maja)[8], 647 zabitych i rannych (15–17 maja)[9], co najmniej 81 łodzi dmuchanych[10]
Położenie na mapie Francji miejsce bitwy
49°42′09″N 4°56′33″E/49,702500 4,942500

Obrona Sedanu, bitwa pod Sedanem lub druga bitwa pod Sedanem^[8][11][12] – starcie zbrojne stoczone w dniach 12–15 maja 1940 roku podczas II wojny światowej w toku kampanii francuskiej. Była to część planu operacyjnego niemieckiego Wehrmachtu o kryptonimie Fall Gelb, zakładającego przeprowadzenie ofensywy przez górzyste i zalesione Ardeny, aby otoczyć alianckie armie w Belgii i północno-wschodniej Francji. Niemiecka Grupa Armii A przekroczyła rzekę Mozę z zamiarem zdobycia miasta Sedan i uderzenia na północ w kierunku wybrzeża kanału La Manche, tak aby uwięzić siły alianckie, które posuwały się na wschód do Belgii, w ramach alianckiego planu Dyle.

Sedan znajduje się na wschodnim brzegu rzeki Mozy. Jego zdobycie miało dać Niemcom bazę, z której mogliby wziąć mosty na Mozie i przeprawić się przez rzekę. Niemieckie dywizje mogły następnie przejść przez otwarte i niebronione francuskie krajobrazy do kanału La Manche. 12 maja Sedan został zdobyty bez oporu, a Niemcy pokonali francuskie umocnienia wokół miasta na zachodnim brzegu Mozy. Bombardowania Luftwaffe i niskie morale uniemożliwiły francuskim obrońcom zniszczenie przyczółków utworzonych przez nieprzyjaciela. Niemcy zdobyli także mosty na Mozie w Sedanie, umożliwiając przerzucenie znacznych sił przez rzekę. 14 maja lotnictwo alianckie, Royal Air Force (Królewskie Siły Powietrzne, RAF) i Armée de l’air (Francuskie Siły Powietrzne) próbowały zniszczyć mosty, jednak Luftwaffe im to uniemożliwiła. W dużych walkach powietrznych nad Sedanem alianci ponieśli duże straty, które znacznie uszczupliły siłę alianckich bombowców w całej kampanii^[13].

Francuzi kontratakowali niemieckie przyczółki od 15 do 17 maja, ale ich działania padły ofiarą opóźnień i zamieszania. 20 maja, pięć dni po umocnieniu przyczółków na zachodnim brzegu Mozy, armia niemiecka dotarła do kanału La Manche. Przekroczenie Mozy umożliwiło Niemcom osiągnięcie celu operacyjnego Fall Gelb i otoczenie najsilniejszych armii alianckich, w tym Brytyjskich Sił Ekspedycyjnych. Następujące później czerwcowe bitwy zniszczyły pozostałe siły francuskie i wypędziły Brytyjczyków z kontynentu, co doprowadziło do ostatecznej klęski Francji^[14][13].