Odbitka albuminowa (odbitka na papierze albuminowym) – pozytywowy obraz fotograficzny otrzymywany na papierze pokrytym warstwą albuminy i uczulonym w roztworze azotanu srebra. Technika ta, w której używano szklanych negatywów albuminowych lub kolodionowych, dominowała w fotografii w okresie ok. 1850-1885.