Odmieniec jaskiniowy
Proteus anguinus[1]
|
Laurenti, 1768
|
|
|
Systematyka
|
Domena
|
eukarionty
|
Królestwo
|
zwierzęta
|
Typ
|
strunowce
|
Podtyp
|
kręgowce
|
Gromada
|
płazy
|
Rząd
|
płazy ogoniaste
|
Podrząd
|
Salamandroidea
|
Rodzina
|
odmieńcowate
|
Rodzaj
|
Proteus Laurenti, 1768
|
Gatunek
|
odmieniec jaskiniowy
|
Synonimy
|
- Siren anguina — Shaw, 1802
- Protaeus anguinus — Oppel, 1811
- Hypochthon Laurentii Merrem, 1820
- Caledon anguinus — Goldfuss, 1820
- Phanerobranchus platyrhynchus Leuckart, 1821
- Apneumona anguina — Fleming, 1822
- Hypochthon anguinus — Wagler, 1830
- Hemitriton (Hypochthon) laurentii — Van der Hoeven, 1833
- Hemitriton (Proteus) anguineus — Van der Hoeven, 1833
- Hypochthon zoisii Fitzinger, 1850
- Hypochthon Schreibersii Fitzinger, 1850
- Hypochthon freyeri Fitzinger, 1850
- Hypochthon Carrarae Fitzinger, 1850
- Hypochthon Haidingeri Fitzinger, 1850
- Hypochthon xanthostictus Fitzinger, 1850
- Proteus zoisii — Cope, 1866
- Proteus carrarae — Cope, 1866
- Proteus xanthostictus — Cope, 1866
- Proteus schreibersii — Cope, 1866
- Proteus anguinus — Boulenger, 1882
- Proteus anguinus var. carrarae — Boulenger, 1882
- Proteus anguinus var. zoisii — Boulenger, 1882
- Proteus anguinus freyeri — Anonymous, 1922
- Proteus anguinus anguinus — Mertens & Müller, 1940
- Proteus anguinus zoisii — Mertens & Müller, 1940[2]
|
|
Podgatunki
|
- P. anguinus anguinus Laurenti, 1768
- P. anguinus parkelj Sket & Arntzen, 1994
|
|
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
|
|
Zasięg występowania
|
|
|
|
|
Odmieniec jaskiniowy (Proteus anguinus) – gatunek ślepego płaza ogoniastego z rodziny odmieńcowatych. Endemit podziemnych wód jaskiń krasowych Gór Dynarskich na południu Europy. Zamieszkuje podziemne wody płynące tego rozległego obszaru wapiennego, w tym basenu rzeki Socza w okolicy Triestu we Włoszech, południową Słowenię, południowy zachód Chorwacji i Hercegowinę[4].
Należy do monotypowego rodzaju Proteus, a także jest jedynym europejskim przedstawicielem rodziny odmieńcowatych, jak również jedynym wyłącznie stygobiontycznym strunowcem na tym kontynencie.
W języku angielskim, chorwackim i słoweńskim okazjonalnie nazywa się go „ludzką rybą” z powodu koloru skóry charakterystycznego dla ludności rasy białej. W angielskim stosuje się też terminy cave salamander i white salamander (odpowiednio: salamandra jaskiniowa i biała)[5]. W Słowenii płaza tego określa się też nazwą močeril, którą tłumaczy się jako „kopiącego w wilgoci”[6].
Zwierzę znane jest głównie ze swych przystosowań do życia w kompletnej ciemności swego podziemnego siedliska. Jego oczy nie rozwijają się, pozostaje on ślepy. W zamian za to inne zmysły, zwłaszcza węch i słuch, uległy wyostrzeniu. Brakuje mu także zauważalnej pigmentacji skóry. W przeciwieństwie do większości płazów prowadzi całkowicie wodny tryb życia. W wodzie je, śpi i rozmnaża się. Jego przednie kończyny kończą się trzema palcami, tylne zaś tylko dwoma. Występuje u niego neotenia. Osobniki dojrzałe zachowują cechy larwalne, jak skrzela zewnętrzne[7].
- ↑ Proteus anguinus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Darrel R.D.R. Frost Darrel R.D.R., Proteus anguinus Laurenti, 1768, [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-07-28] (ang.).
- ↑ Proteus anguinus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Sket B. Distribution of Proteus (Amphibia: Urodela: Proteidae) and its possible explanation. „Journal of Biogeography”. 24 (3), s. 263–280, 1997. DOI: 10.1046/j.1365-2699.1997.00103.x.
- ↑ Istria on the Internet – Proteus anguinus (Olm). [dostęp 2007-06-07]. (ang.).
- ↑ Ross Piper: Extraordinary Animals: An Encyclopedia of Curious and Unusual Animals. Greenwood Press. Brak numerów stron w książce
- ↑ Burnie D., Wilson D.E.: Animal. London: DK, 2001, s. 61, 435. ISBN 0-7894-7764-5.