bóg wojny i wojowników, mądrości, poezji, magii; najwyższy z bogów nordyckich | |
Inne imiona |
Odin, Wotan, Alfadir, Blindi, Weratyr, Widar, Ygg Harbard |
---|---|
Występowanie | |
Atrybuty | |
Siedziba |
Asgard, Gladsheim, Hildskjalf |
Szczególne miejsce kultu | |
Rodzina | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Rodzeństwo | |
Dzieci |
Thor, Baldur, Wali, Widar, Bragi według kroniki anglosaskiej Cerdic |
Odyn (Odin) – najwyższy z bogów nordyckich z dynastii Azów, bóg wojny i wojowników, ale także "wyjętych spod prawa", bóg szaman, bóstwo mądrości, władzy, poezji i magii. Centralna postać w mitologii nordyckiej. Mąż bogini Frigg i ojciec Thora. Całą trójkę bogów czczono w świątyni w Uppsali. Wraz z Freją przewodził poległym wojownikom w Walhalli. W mitologii germańskiej znany również jako Wodan lub Wotan. Współcześnie czczony przez neopogańskie Ásatrú.
Synem Odyna był również niezwykle urodziwy Baldur – wyjątkowo lubiany i podziwiany przez bogów za tak rzadkie cechy jak subtelność i delikatność, zginął wskutek intrygi, jaką uknuł zazdrosny i podstępny Loki. Innego syna, Thora, uważano natomiast za drugiego w hierarchii boga północnych Germanów. Mitologia wspomina też o młodszych synach: Widarze i Walim, którzy mieli sprawować władzę po śmierci ojca i brata, boga burzy Thora.