Ojczyzna (niemiecka partia polityczna)

Die Heimat
Ilustracja
Państwo

 Niemcy

Lider

Frank Franz

Data założenia

28 listopada 1964

Adres siedziby

Postfach 84 01 57
12531 Berlin

Ideologia polityczna

narodowy socjalizm[1], neonazizm[2][3][4][5], pangermanizm

Liczba członków

7000 (2006)

Członkostwo
międzynarodowe

Europejski Front Narodowy

Młodzieżówka

Junge Nationaldemokraten

Barwy

czerń, biel, czerwień

Obecni posłowie

0 (0%)

Strona internetowa
Plakat wyborczy NPD z 2005 r.

Die Heimat (pol. Ojczyzna), dawniej Narodowodemokratyczna Partia Niemiec – Unia Ludowa (Nationaldemokratische Partei Deutschlands – Die Volksunion, NPD – Die Volksunion) – niemiecka[6] partia o programie neonazistowskim i skrajnie prawicowym[7][8][9][10][11][12][13][14], jest kontynuatorką istniejącej w latach (1950–1964) Niemieckiej Partii Rzeszy. Założona 28 listopada 1964 w Hanowerze, z połączenia kilku mniejszych partii. NPD liczy ok. 7000 członków (2006). Organem prasowym partii jest Deutsche Stimme (gazeta była do 2005 drukowana w Polsce)[15]. Skandal finansowy doprowadził partię pod koniec 2008 roku na skraj bankructwa[16].

  1. NPD-Verbot: Mentale Nähe zum Nationalsozialismus – Politik – Tagesspiegel.
  2. Neo-Nazi NPD party takes hold in municipal vote in Saxony – The Local [online], www.thelocal.de [dostęp 2019-05-03] (ang.).
  3. Neo-Nazis make headway into town councils – The Local [online], www.thelocal.de [dostęp 2019-05-03] (ang.).
  4. Nachrichten aus Politik, Kultur, Wirtschaft und Sport – Süddeutsche.de [online], www.sueddeutsche.de [dostęp 2019-05-03] (niem.).
  5. The Routledge Companion to Fascism and the Far Right – Peter Davies, Derek Lynch – Google Książki [online], books.google.pl [dostęp 2019-05-03].
  6. Tanya Wood, Racist jibes [online], Deutsche Welle, 8 grudnia 2009 [dostęp 2024-02-05] (ang.).
  7. A. Hołub, Niemiecka skrajna prawica wobec systemu politycznego RFN – przypadek Narodowodemokratycznej Partii Niemiec, [w:] Świat Idei i Polityki, t. 4 [15], 2004, s. 135-136
  8. J. Leszkowicz-Baczyński, Wpływ prawicowych ideologii jako źródło spadku zaufania społecznego w Polsce, [w:] Przegląd Polityczny, 63-81, 2017, s. 63
  9. I. Janicka, Nastroje prawicowo-ekstremistyczne społeczeństwa niemieckiego, [w:] Przegląd Polityczny, 3, 145-158, 2016, s. 146
  10. K. Kalinowska, Współczesne przejawy neonazizmu i neofaszyzmu w Polsce [w:] Świat Idei i Polityki, 2010, tom 10 [12], s. 172
  11. Kamila Kalinowska-Schneider, GDY MNIEJSZOŚĆ STAJE SIĘ WIĘKSZOŚCIĄ. PARTIE O CHARAKTERZE ANTYIMIGRANCKIM I ICH ROLA W SYSTEMACH POLITYCZNYCH WYBRANYCH KRAJÓW EUROPY ZACHODNIEJ, „Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych AMW” (1), 2018, s. 85–104, ISSN 2081-3813 [dostęp 2021-01-26], Cytat: „[...] wciąż pozostaje największą i najbardziej reprezentatywną nacjonalistyczną i neofaszystowską partią. Jest ona spadkobierczynią i kontynuatorką całego ruchu skrajnej prawicy [...]” (pol.).
  12. Agata Kałabunowska, Nacjonalizm w ideologii współczesnej skrajnej prawicy, „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Turystyki i Ekologii” (R. VII, t. 14, nr 2), 2018, s. 48–64, ISSN 2084-8722 [dostęp 2021-01-26] (pol.).
  13. Bożena Bankowicz, Skrajna prawica w demokracjach zachodnioeuropejskich, „Państwo i Społeczeństwo” (1), 2001, s. 5–21, ISSN 1643-8299 [dostęp 2021-01-26] (pol.).
  14. Sebastian Wojciechowski, Ekstremizm prawicowy we współczesnej Europie (Ogólna charakterystyka zjawiska), „Sprawy Narodowościowe” (27), 2005, s. 129–136, ISSN 1230-1698 [dostęp 2021-01-26] (pol.).
  15. ks, Niemieccy nacjonaliści drukowali w Polsce, „Wprost”, 2 czerwca 2005 [dostęp 2024-02-05] (pol.).
  16. agtr/coe/du, NPD na skraju bankructwa [online], dw.com, 2 kwietnia 2009 [dostęp 2024-02-05] (pol.).

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy