Olgierd, autorstwa Bartosza Paprockiego (1578) | |
Herb Giedyminowiczów | |
Książę witebski | |
Okres |
od 1320 |
---|---|
Książę krewski | |
Okres |
od 1341 |
Wielki Książę Litewski | |
Okres |
od 1345 |
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia |
ok. 1296 lub ok. 1304 |
Data śmierci |
24 maja 1377 |
Ojciec | |
Matka | |
Rodzeństwo |
Narymunt, Jawnuta, Kiejstut, Koriat, Lubart, Monwid, Witold, Elżbieta, Maria, Aldona, Augusta, Eufemia?, Helena? |
Żona |
Anna |
Dzieci |
Andrzej, Włodzimierz, Fiedora, Dymitr, Teodor, Konstanty, siostra, Agrypina |
Żona |
Julianna Rurykowicz |
Dzieci |
Kenna, Jagiełło, Skirgiełło, Lingwen, Świdrygiełło Korybut, Helena, Jadwiga, Aleksandra, Maria, Wilhejda, Korygiełło, Wigunt, Minigiełło |
Olgierd (lit. Algirdas, starorus. Олгиерд[a][1], ur. ok. 1296 lub ok. 1304[2], zm. 24 maja 1377) – książę witebski i krewski, następnie wielki książę litewski w latach 1345–1377, jeden z synów Giedymina, a także członek rodziny Giedyminowiczów. Był rodzonym bratem Anny Aldony Giedyminówny, żony Kazimierza III Wielkiego – króla Polski, a także ojcem Władysława II Jagiełły.
Olgierd stał się wielkim księciem litewskim po zamachu na swojego brata, Jewnutę, którego dokonał wraz z innym bratem, Kiejstutem. Konflikt pomiędzy braćmi ostatecznie został zażegnany, a Jawnuta został księciem Zasławia.
Po przejęciu rządów, Olgierd prowadził liczne wojny z Zakonem Krzyżackim. Po serii zwycięstw poniósł ogromną porażkę w bitwie nad Strawą w 1348 roku, której skutki mocno osłabiły Wielkie Księstwo Litewskie. Jeszcze w tym samym roku stracił wpływy w Pskowie i Nowogrodzie Wielkim, a w 1349 roku we Lwowie i Haliczu.
Lata niepowodzenia dosięgnęły jednak lepszych czasów, a Olgierd rozpoczął przyłączanie terenów Rusi do Wielkiego Księstwa Litewskiego. W 1352 r. do kraju został na stałe przyłączony Wołyń, w 1356 r. opanowany Smoleńsk, w rok później — Briańsk, w 1362 r. Kijów wraz z otaczającymi ziemiami. W następnym roku Wielkie Księstwo pokonało Tatarów w bitwie nad Sinymi Wodami i utrwalili swój stan panowania na Podolu. W siódmej dekadzie XIV stulecia opanowali ziemię czernihowsko-siewierską, odzyskali też wyraźne wpływy w Pskowie i Nowogrodzie Wielkim. Dla Moskwy – Olgierd okazał się trudnym rywalem.
Olgierd jest protoplastą Olgierdowiczów i przodkiem Jagiellonów, Olelkowiczów, Trubeckich, Bielskich, Mścisławskich, Hurkowiczów, Kobryńskich i Sanguszków.
<ref>
dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>