Back Územní opatství Czech Territorialabtei German Territorial abbey English Abadía territorial Spanish Abbaye territoriale French Abadía territorial Galician Keabasan teritorial ID Abbazia territoriale Italian Abbatia territorialis Latin Territoriale abdij Dutch

Opactwo terytorialne

Opactwo terytorialne – jednostka administracyjna spotykana w Kościele rzymskokatolickim i zaliczana do Kościołów partykularnych, którymi Kodeks prawa kanonicznego nazywa Kościoły lokalne, wspólnie tworzące Kościół powszechny (katolicki). Kanoniczna definicja opactwa terytorialnego brzmi następująco:

Prałatura terytorialną lub opactwo terytorialne oznacza część Ludu Bożego w określonych granicach terytorium. Ze względu na szczególne warunki, piecza o ten lud zostaje powierzona prałatowi lub opatowi, który kieruje nim, na podobieństwo biskupa diecezjalnego, jako własny jego pasterz.

Kodeks prawa kanonicznego, kanon 370[1]

W tego typu opactwach, opat dzierży nie tylko władzę przełożonego wobec przebywających w klasztorze, lecz również władzę równą biskupowi diecezjalnemu na określonym terytorium, które nie przynależy wówczas do żadnej diecezji (opactwo jest równe diecezji). W takim przypadku nazywany jest opatem terytorialnym abbatia nullius.

Od czasu Soboru Watykańskiego II, który położył nacisk na jedność episkopatu i zachowanie spójnej organizacji Kościoła, opartej na diecezjach, liczba opactw terytorialnych jest systematycznie ograniczana. Obecnie (stan na czerwiec 2022) występują one jeszcze w Austrii, Szwajcarii, na Węgrzech, we Włoszech oraz w Korei Północnej. Ich łączna liczba wynosi jedenaście.

Współczesne opactwa terytorialne według zakonów:

  1. ↑ Księga II - Część II - Sekcja II - Kościoły partykularne oraz ich zespoły - Tytuł I - Rozdział I. [dostęp 2017-06-24].
From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in