Operacja Bagration

Operacja „Bagration”

II wojna światowa, front wschodni
Radziecka piechota w czasie walk w Mohylewie w czerwcu 1944 roku
Czas	22 czerwca – 19 sierpnia 1944
Miejsce	okupowane tereny BSRR, krajów bałtyckich, Polski Wschodniej i USRR
Terytorium	ZSRR/Komisariat Rzeszy Wschód, Komisariat Rzeszy Ukraina, III Rzesza
Przyczyna	chęć eliminacji przez Armię Czerwoną zagrożenia ze strony Grupy Armii „Środek”
Wynik	decydujące i strategiczne zwycięstwo ZSRR, prawie całkowite zniszczenie Grupy Armii „Środek”
Strony konfliktu
III Rzesza  Węgry Białoruska Centralna Rada  ZSRR  Rzeczpospolita Polska  Polskie Państwo Podziemne
Dowódcy
Ernst Busch Walther Model Hans Jordan Georg-Hans Reinhardt Kurt von Tippelskirch Walter Weiss Konstanty Rokossowski Gieorgij Zacharow Iwan Czerniachowski Iwan Bagramian Zygmunt Berling
Siły
800 000 żołnierzy 553 czołgi 9500 dział 839 samolotów 1 700 000 żołnierzy 2715 czołgów 1355 dział samobieżnych ok. 24 000 dział artyleryjskich 2306 moździerzy 6334 samoloty
Straty
Według ZSRR: 400 tys. zabitych, 158 tys. jeńców Według Niemców: 260 tys. zabitych, 116 tys. jeńców 250 tys. rannych Według ZSRR: 180 040 zabitych, pojmanych i zaginionych, 590 848 rannych i chorych
brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons

Operacja „Bagration” (ros. Операция Багратион), również Białoruska Strategiczna Operacja Ofensywna – ofensywa strategiczna Armii Czerwonej przeprowadzona w dniach 22 czerwca–31 sierpnia 1944 według koncepcji Konstantego Rokossowskiego. Doprowadziła do prawie całkowitego zniszczenia wojsk niemieckich Grupy Armii „Środek” na terenie Litwy, Białorusi i wschodniej Polski^[1][2]. Była to prawdopodobnie największa klęska Wehrmachtu podczas II wojny światowej^[3].

Operacja została nazwana na cześć gruzińskiego księcia i rosyjskiego generała Piotra Iwanowicza Bagrationa poległego w bitwie pod Borodino.