Operacja Wellhit

Ten artykuł dotyczy operacji wojskowej przeprowadzonej w 1944 roku. Zobacz też: obronę Boulogne w 1940 roku.

Operacja Wellhit

II wojna światowa, front zachodni
Niemieccy jeńcy maszerują przez Boulogne tuż po kapitulacji, 22 września 1944 r.
Czas	17–22 września 1944
Miejsce	Boulogne i okolice
Terytorium	Francja
Przyczyna	potrzeba zdobycia portów morskich na wybrzeżu kanału La Manche
Wynik	zwycięstwo aliantów
Strony konfliktu
III Rzesza  Kanada  Wielka Brytania
Dowódcy
Ferdinand Heim Daniel Spry
Siły
10 tys. żołnierzy 2 brygady piechoty
Straty
500 zabitych i rannych 9,5 tys. wziętych do niewoli 600 zabitych i rannych[1]
Położenie na mapie Francji miejsce bitwy
50°43′35″N 1°36′53″E/50,726389 1,614722

Operacja Wellhit (znana też jako druga bitwa o Boulogne) – operacja przeprowadzona podczas II wojny światowej w dniach 17–22 września 1944 r. przez kanadyjską 3 Dywizję Piechoty z 1 Armii Kanadyjskiej, której celem było zajęcie ufortyfikowanego portu Boulogne w północnej Francji. Początkowo kanadyjska 9 Brygada Piechoty liczyła na to, że weźmie miasto z marszu w ramach swojego natarcia wzdłuż wybrzeża kanału La Manche. Niemiecka obrona zatrzymała ich jednak 8 km od Boulogne^[2].

Chociaż garnizon miasta był niepełny, oddziały, które pozostały na miejscu, okazały się wystarczająco silne, aby wytrzymać zmasowany ostrzał artyleryjski bombardowania z powietrza przed oraz podczas nieprzyjacielskiego ataku, a także użycie w dużej ilości pojazdów pancernych 79 Dywizji Pancernej przez kilka dni walki. Pomimo niższego niż oczekiwano poziomu szkód w niemieckich umocnieniach spowodowanych bombardowaniami, wysoki stopień koordynacji działań artylerii, sił powietrznych, pancernych i piechoty walnie przyczynił się do sukcesu operacji^[3].