Orzysza

Orzysza
Ilustracja
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Długość 38,6 km
Źródło
Miejsce okolice Jeziora Bajtkowskiego
Współrzędne

53°45′01″N 22°14′42″E/53,750278 22,245000

Ujście
Recypient Śniardwy
Współrzędne

53°48′14″N 21°51′35″E/53,803889 21,859722

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie powiatu piskiego
Mapa konturowa powiatu piskiego, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”

Orzysza, nazywana również Orzyską Strugą (Arys Fliess) – lewostronny ciek IV rzędu zlewni Pisy. Długość 38,6 km, z czego ponad połowa przebiega przez jeziora. Źródła jej znajdują się w okolicy Jeziora Bajtkowskiego położonego na południowy zachód od Ełku. Początkowo płynie w kierunku północno-zachodnim, mijając po drodze jeziora:

Rzeka wpływa do jeziora Orzysz od jego zachodniej strony na wysokości wyspy Czykietówka. Od jeziora Orzysz i Wierzbińskiego płynie do jeziora Tyrkło, a następnie uchodzi do jeziora Śniardwy.

Górny bieg rzeki, płynie przez zatorfione łąki na północ od Orzysza, łączy się z kanałem Orzysz. Dolny bieg rzeki meandruje, płynąc początkowo przez łąki, a następnie przez obszar zalesiony[1].

W lutym 1361 roku podczas przeprawy przez rzekę pod Grzegorzami został rozbity przez Krzyżaków litewski oddział. W związku z tym miejsce to zostało nazwane Brodem Kiejstutowym. Rzeka jest bardzo rzadko używana przez kajakarzy, mimo że charakteryzuje się znacznymi walorami przyrodniczymi.

Na jej brzegach rośnie bujna roślinność szuwarowa, m.in. z dominacją takich gatunków jak:

W nurcie cieku rosną:

W końcowym odcinku rzeki występują łęgi olszowo-jesionowe.

Zlewnia jeziora jest zróżnicowana i porośnięta w znacznej części obszarami leśnymi Puszczy Piskiej. Pokrywa ona utwory morenowe – pagórkowate i faliste zbudowane z glin i piasków gliniastych oraz piaszczyste sandry i enklawy utworów aluwialnych oraz torfów.

Dopływy rzeki:

    • Kanał Kozielski bifurkujący ze zlewnią Dziękałówki;
    • Druglin – jezioro o powierzchni 428 ha, długości 4,4 km, szerokości do 2,3 km, maksymalnej głębokości 6 m. Linia brzegowa rozwinięta, w części północnej dwie zatoki. Na jeziorze kilkanaście wysp. Brzegi w większości niskie, miejscami podmokłe, na południu zalesione.
    • jezioro Wylewy.
Rzeka Orzysza
Orzysza w Mikoszach widok z mostku (W)
Orzysza w Mikoszach widok z mostku (E)
Orzysza spotyka się z Tyrkłem
Kolorowy brzeg Orzyszy
Rośliny w nurcie Orzyszy
  1. R. W. Pawlicki, P. Sikorski, M. Wierzba, Przewodnik po ścieżkach rowerowych, Ziemia Orzyska, Orzysz 2004, ISBN – 83-914508-0-5, s.122

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in