Oseltamiwir

Oseltamiwir

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) (3R,4R,5S)-4-acetamido-5-amino-3-(pentan-3-yloksy)cykloheks-1-eno-1-karboksylan etylu Inne nazwy i oznaczenia Tamiflu (nazwa handlowa leku)
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C16H28N2O4
Masa molowa	312,41 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	196618-13-0
PubChem	65028
DrugBank	DB00198
SMILES CCC(CC)O[C@@H]1C=C(C[C@@H]([C@H]1NC(=O)C)N)C(=O)OCC
InChI InChI=1S/C16H28N2O4/c1-5-12(6-2)22-14-9-11(16(20)21-7-3)8-13(17)15(14)18-10(4)19/h9,12-15H,5-8,17H2,1-4H3,(H,18,19)/t13-,14+,15+/m0/s1 InChIKey VSZGPKBBMSAYNT-RRFJBIMHSA-N
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2016-12-16] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów fosforan oseltamiwiru Substancja w tej postaci nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według kryteriów GHS (na podstawie podanej karty charakterystyki).
Klasyfikacja medyczna
ATC	J05AH01
Stosowanie w ciąży	kategoria C
Farmakokinetyka Biodostępność 75% Okres półtrwania 6–10 h Metabolizm wątrobowy Wydalanie nerkowe
Multimedia w Wikimedia Commons

Oseltamiwir – organiczny związek chemiczny, lek przeciwwirusowy będący selektywnym inhibitorem neuraminidazy – enzymu wirusa grypy. Jest stosowany w leczeniu i profilaktyce grypy A i B.

Lek podawany jest doustnie w postaci kapsułek lub zawiesiny uzyskiwanej przez rozpuszczenie proszku w wodzie.

Jest najskuteczniejszy przy jak najszybszym rozpoczęciu leczenia, które powinno rozpocząć się w ciągu 48 h od wystąpienia objawów. Po tym okresie zaleca się podawać go jedynie w ciężkich przypadkach, gdyż u osób w ogólnie dobrym stanie zdrowia nie przynosi poprawy^[1]. Przyjmuje się go przez 5 dni^[2]. Nie zaleca się stosowania go u osób z zaburzeniami czynności nerek^[2]. Jego stosowanie jest kontrowersyjne, gdyż korzyści z jego stosowania są niewielkie. Działania niepożądane, do których należą nudności, wymioty, zaburzenia psychiatryczne i zaburzenia czynności nerek, uważane są za przeważające nad korzyściami. Znajduje się na liście leków podstawowych Światowej Organizacji Zdrowia, jednak w 2017 r. został przeniesiony do zestawu leków uzupełniających^[1].