Back Elektrická jednotka EN57 Czech PKP-Baureihe EN57 German PKP class EN57 English Serio EN57 de PKP Esperanto EN57 French HŽ serija 6011 Croatian PKP EN57 sorozat Hungarian ポーランド国鉄EN57形電車 Japanese ელექტრომატარებელი EN57 Georgian EN57 Russian
.jpg) EN57 w nowym malowaniu Polregio na stacji kolejowej Herby Nowe | |
| Kraj produkcji | |
|---|---|
| Producent | |
| Lata budowy |
1961–1993 |
| Układ osi |
2′2′+Bo’Bo'+2'2' |
| Układ wagonów |
r+s+r |
| Wymiary | |
| Masa służbowa |
126,5 t |
| Długość |
64 970 mm |
| Szerokość |
2880 mm |
| Wysokość |
3720 mm |
| Średnica kół |
napędne: 1000 mm |
| Napęd | |
| Trakcja |
elektryczna |
| Typ silników |
P: LKf-450 lub LKa-470 |
| Liczba silników |
P: 4×145 kW lub 4×175kW |
| Napięcie zasilania |
3000 V DC |
| Parametry eksploatacyjne | |
| Moc ciągła |
P: 580 kW lub 700 kW |
| Przyspieszenie rozruchu |
P: 0,5 m/s², |
| Prędkość konstrukcyjna |
P: 120 km/h |
| Maksymalna prędkość eksploatacyjna |
110 km/h |
| System hamulca |
początkowo: knorr |
| Parametry użytkowe | |
| Wysokość wejścia |
1153 mm |
| Liczba miejsc siedzących | |
| Liczba miejsc ogółem |
P: 656 |
EN57 (typ 5B+6B+5B, 5Bk+6Bk+5Bk, 5BT+6BT+5BT, 5Bm+6Bm+5Bm, 5Bu+6Bu+5Bu i 5Bg+6Bg+5Bg) – normalnotorowy trójczłonowy niskoperonowy elektryczny zespół trakcyjny, produkowany w zakładach Pafawag we Wrocławiu w latach 1962–1993 w liczbie 1429 sztuk[6]. Jest to najdłużej produkowany elektryczny zespół trakcyjny w Polsce[7]. Protoplastą serii EN57 była wysokoperonowa jednostka EW55[6].
Na bazie serii EN57 w Pafawagu skonstruowano także jednostki czteroczłonowe z dodatkowym członem silnikowym – EN71, wersje czteroczłonowe do ruchu dalekobieżnego (ED72 i ED73) oraz pojazdy do ruchu podmiejskiego (EW58) i EW60 dla Szybkiej Kolei Miejskiej w Trójmieście. EW60 po eksploatacji w PKP SKM sprzedano i przekazano spółce Koleje Mazowieckie, która poddała je naprawie głównej i modernizacji. W trakcie produkcji wprowadzano zmiany konstrukcyjne, które dotyczyły głównie elementów układu hamulcowego i jezdnego pojazdu. W jednostkach od numeru 1900 zastosowano zmodyfikowany kształt ściany czołowej oraz nowe wyposażenie kabiny maszynisty, wzorowane na jednostkach serii EW58.
Na przestrzeni lat eksploatacji jednostki serii EN57 poddawane były przez różnych właścicieli różnorakim modernizacjom. Część z nich dotyczyła jedynie wyglądu zewnętrznego jednostek, inne przewidywały również zmianę konstrukcji układu napędowego, a także dostosowania pojazdu do potrzeb osób niepełnosprawnych.
Przez miłośników kolei i kolejarzy wobec serii EN57 od lat 80. stosowane są takie nazwy jak kibel, enka, żółtek[8].
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2016-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-12)].
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwieDSU PomBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwieDSU SKMBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwieEN57 info KMBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwieEN57AKM - prezentacjaBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ a b Martyn Janduła, To już 55 lat popularnych „kibli” [online], www.rynek-kolejowy.pl, 4 lutego 2017 [dostęp 2017-02-05] (pol.).
- ↑
CO NOWEGO W TABORZE? – Elektryczne zespoły trakcyjne. W: Stanisław Plewako: Elektryfikacja PKP na przełomie wieków XX i XXI: w siedemdziesiątą rocznicę elektryfikacji PKP. Warszawa: Z. P. Poligrafia, 2006, s. 159–173. ISBN 978-83-922944-6-7.
- ↑ Wrocławskim „kiblem” przez Polskę, czyli jazda saunowo-aromatyczna [online], plus.gazetawroclawska.pl, 13 lutego 2017 [dostęp 2023-09-14] (pol.).
<ref> dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>