Paradoks

Paradoks (gr. παράδοξος – „nieoczekiwany, nieprawdopodobny, zadziwiający”)[1][2] – twierdzenie logiczne prowadzące do zaskakujących lub sprzecznych wniosków z oczekiwaniami, w potocznym rozumieniu sprzecznych z intuicją. Polski filozof Bartosz Brożek, nazwał to „intuicyjną trafnością wybranego formalizmu”[3]. Sprzeczność ta może być wynikiem błędów w sformułowaniu twierdzenia, przyjęcia błędnych założeń, a może też być sprzecznością pozorną, sprzecznością z tzw. zdrowym rozsądkiem, np. paradoks hydrostatyczny, czy paradoks bliźniąt. W zagadnieniach filozoficznych paradoks przyczynia się nie tylko do nowych teorii prawdy, ale wzbudzając ciekawość, propaguje krytyczne myślenie[3].

  1. Władysław Kopaliński: paradoks; paradoksografowie; paradoksalny sen. [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. slownik-online.pl. [dostęp 2018-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-02)].
  2. Henry George Liddell, Robert Scott: παράδοξος. [w:] A Greek-English Lexicon [on-line]. [dostęp 2018-07-14]. (ang.).
  3. a b Bartosz Brożek, ROLA PARADOKSU KŁAMCY W KONSTRUKCJI LOGICZNYCH TEORII PRAWDY [online], Ośrodek Badań Interdyscyplinarnych (OBI), 2002, s. 35 [dostęp 2024-07-15] (pol.).

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy