Klasa | |
---|---|
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki |
7 października 1887 |
Wodowanie |
8 września 1888 |
Armada Española | |
Wejście do służby |
1890 |
Wycofanie ze służby |
1909 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość |
22 metry |
Szerokość |
2,9 metra |
Napęd | |
2 silniki elektryczne 2 x 30 KM 2 wały napędowe, 60 KM, 613 ogniw elektrycznych w baterii. | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Zasięg |
396 Mm @ 3 węzły na powierzchni |
Uzbrojenie | |
3 torpedy Schwarzkopf | |
Wyrzutnie torpedowe |
1 x 356 mm (dziób) |
Załoga |
10 osób |
Peral – hiszpański okręt podwodny wybudowany w 1888 roku przez Isaaca Perala, w tym czasie profesora Academia de Ampliacion de la Armada, który ukończył projekt swojej jednostki w 1887 roku. Okręt jego konstrukcji używał zbiorników balastowych oraz pionową śrubę do celów kontroli zanurzenia na dziobie oraz na rufie, zdolny był do przenoszenia dwóch torped na wysięgniku systemu Schwarzkopfa i jednej torpedy w wyrzutni. Jednostka miała wysoce opływowy kadłub, wyposażona była w dwa silniki elektryczne zasilane baterią z 613 ogniwami elektrycznymi, napędzające dwie śruby. Mimo że zakrojone na szeroka skalę testy jednostki zostały zakończone powodzeniem, okręt służył krótko i już w 1909 roku został wycofany ze służby. Był jednak prawdopodobnie pierwszą jednostką podwodną, wyposażoną w chemiczny system uzupełniania zapasów tlenu dla załogi.