Peripheral Component Interconnect

PCI (ang. Peripheral Component Interconnect) – magistrala komunikacyjna służąca do przyłączania kart rozszerzeń do płyty głównej w komputerach klasy PC.

Po raz pierwszy została publicznie zaprezentowana w czerwcu 1992 r. jako rozwiązanie umożliwiające szybszą komunikację pomiędzy procesorem i kartami niż stosowane dawniej ISA. Dodatkową zaletą PCI jest to, że nie ma znaczenia czy w gnieździe jest karta sterownika dysków (np. SCSI), sieciowa czy graficzna. Każda karta, pasująca do gniazda PCI, funkcjonuje bez jakichkolwiek problemów, gdyż nie tylko sygnały, ale i przeznaczenie poszczególnych styków gniazda są znormalizowane.

W przeciwieństwie do innych magistrali, przykładowo VESA Local Bus, która początkowo była stosowana tylko do przyspieszenia operacji graficznych, szyna PCI stanowi kompleksowe rozwiązanie, przyspieszające współpracę z dowolnym urządzeniem zewnętrznym. Przy częstotliwości taktowania 33 MHz i szerokości 32 bitów magistrala PCI osiąga szybkość transmisji 132 MB/s. Szerokość szyny adresowej i danych wprowadzonych procesorów 64-bitowych nie wpływa na architekturę PCI, a jedynie podwaja jej przepustowość do 264 MB/s.

Karty dołączone do szyny PCI mogą się komunikować nawet bez udziału mikroprocesora, dzięki czemu wzrasta jego rzeczywista wydajność. Dla każdej karty zdefiniowane są tzw. rejestry konfiguracyjne; przy ładowaniu systemu procesor odczytuje zapisane w nich dane i rozpoznaje, jaka karta jest umieszczona w gnieździe. Instalacja i inicjacja takiej karty następuje potem w pełni automatycznie (zob. Plug and Play).

Aby zapewnić zarówno producentom, jak i użytkownikom możliwie dużą elastyczność, w standardzie PCI zdefiniowano tzw. gniazdo wspólne (ang. shared slot). Jest to gniazdo, które może zostać użyte z kartami przystosowanymi do magistral ISA, EISA czy MCA. Umożliwia to także produkcję kart jednocześnie przystosowanych do PCI i tychże wymienionych magistral.

Bardzo istotną cechą architektury PCI jest jej skalowalność: w jednym komputerze może być równolegle lub szeregowo połączonych kilka magistral PCI. Nad koncepcją PCI Local Bus pracowało wielu znaczących producentów komputerów, z których każdy starał się, aby sprzęt obecnie przez niego produkowany był z tym standardem zgodny. Przykładowo, rozwiązanie jest na tyle elastyczne, że uwzględnia możliwość współpracy magistrali nie tylko z komputerami wyposażonymi w procesory firmy Intel, ale również z AMD i Cyrix, a także w opartych na procesorze PowerPC komputerach Pegasos. 32-bitowy standard adresowania PCI został użyty również w innych magistralach (np. AGP).

Kolejną istotną cechą PCI jest wysoka zgodność pomiędzy poszczególnymi wersjami PCI, jak i rozwiązań pochodnych (np. PCI-X) przejawiająca się tym, że urządzenia mogą pracować zarówno w starszych jak i nowszych typach gniazd, pod warunkiem że są dopasowane napięciowo (warianty 3,3 V i popularniejszy 5 V). Zgodność ta nie jest jednak zachowana w stosunku do PCI Express, która aktualnie wyparła PCI oraz AGP.

Wersje PCI

Wersja	PCI 2.0	PCI 2.1	PCI 2.2	PCI 2.3
Rok wprowadzenia	1993	1994	1999	2002
Maksymalna szerokość szyny danych	32 bity	64 bity	32 bity	64 bity
Maksymalna częstotliwość taktowania[1]	33 MHz	33 MHz	66 MHz	66 MHz
Maksymalna przepustowość[1]	132 MB/s	264 MB/s	264 MB/s	532 MB/s
Napięcie	5 V	5 V	5 V / 3,3 V	3,3 V