Philippe Riboud

Philippe Riboud

Data i miejsce urodzenia	9 kwietnia 1957 Lyon
Wzrost	193 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja Igrzyska olimpijskie złoto Moskwa 1980 szermierka (szpada druż.) złoto Seul 1988 szermierka (szpada druż.) srebro Los Angeles 1984 szermierka (szpada druż.) srebro Seul 1988 szermierka (szpada ind.) brąz Moskwa 1980 szermierka (szpada ind.) brąz Los Angeles 1984 szermierka (szpada ind.) Mistrzostwa świata złoto Melbourne 1979 szpada ind. złoto Rzym 1982 szpada druż. złoto Sofia 1986 szpada ind. srebro Hamburg 1978 szpada ind. srebro Rzym 1982 szpada ind. srebro Lyon 1990 szpada druż. brąz Barcelona 1985 szpada ind. brąz Lozanna 1987 szpada druż.
Multimedia w Wikimedia Commons

Philippe Claude Riboud (ur. 9 kwietnia 1957 w Lyonie^[1]) – francuski szermierz, szpadzista, wielokrotny medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 roku zajął 9. miejsce w zawodach drużynowych i 37. w indywidualnych. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Moskwie reprezentacja Francji w składzie: Philippe Boisse, Hubert Gardas, Philippe Riboud, Patrick Picot i Michel Salesse zdobyła drużynowo złoty medal. Na tej samej imprezie był indywidualnie trzeci, plasując się za Szwedem Johanem Harmenbergiem i Węgrem Ernő Kolczonayem. Kolejne dwa medale wywalczył podczas igrzysk olimpijskich w Los Angeles w 1984 roku. Najpierw zajął trzecie miejsce w turnieju indywidualnym, za Boisse'em i Szwedem Björne Väggö. Parę dni później Philippe Boisse, Jean-Michel Henry, Olivier Lenglet, Philippe Riboud i Michel Salesse zajęli drugie miejsce w drużynie. Brał również udział w igrzyskach olimpijskich w Seulu w 1988 roku, gdzie Francuzi w składzie: Frédéric Delpla, Jean-Michel Henry, Olivier Lenglet, Philippe Riboud i Éric Srecki zwyciężyli w turnieju drużynowym. W zawodach indywidualnych zdobył srebrny medal, przegrywając w finale z Arndem Schmittem z RFN 9:10^[2].

Podczas mistrzostw świata w Hamburgu w 1978 roku wywalczył srebrny medal indywidualnie, przegrywając w finale z Alexandrem Puschem z RFN. W tej samej konkurencji zdobywał następnie złote medale podczas mistrzostw świata w Melbourne (1979) i mistrzostw świata w Sofii (1986), srebrny na mistrzostwach świata w Rzymie (1982) oraz brązowy na mistrzostwach świata w Barcelonie (1985). Ponadto zdobywał medale w zawodach drużynowych: złoty na mistrzostwach świata w Rzymie (1982), srebrny na mistrzostwach świata w Lyonie (1990) oraz brązowy podczas mistrzostw świata w Lozannie (1987)^[3].

W latach 1975, 1977, 1979, 1980 i 1982 zostawał mistrzem Francji.