| Stare Miasto | |
 Widok od strony Barbakanu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Długość |
ok 170 m |
| Poprzednie nazwy |
plac Główny |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Krakowa  | |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie  | |
 50°03′59,3″N 19°56′32,6″E/50,066480 19,942391
| |
Plac Jana Matejki – plac w Krakowie w dzielnicy I Stare Miasto, znajdujący się pomiędzy ulicami Basztową i Warszawską na Kleparzu.
Teren placu Matejki stanowił w przeszłości wschodnią część rynku kleparskiego, powstałego zapewne w XIV w. Znajdował się tutaj ratusz, jatki. Cały teren służył także jako przedpole Barbakanu.
Kleparz został przyłączony do Krakowa w 1791.
Podział kleparskiego rynku nastąpił w XIX w. Pośrodku kleparskiego rynku zbudowano główny budynek Akademii Sztuk Pięknych, szkołę miejską a następnie na miejscu kleparskiego ratusza wzniesiono gmach Dyrekcji Kolei, to dzisiejsza zachodnia pierzeja placu Matejki. Nosił wtedy nazwę plac Główny. Obecną nazwę otrzymał w 1882 roku gdy Janowi Matejce ofiarowano honorowe obywatelstwo miasta Krakowa.
Z czasem znikała stara, drewniana zabudowa wzdłuż wschodniej pierzei placu. Powstał na jej miejscu budynek Narodowego Banku Polskiego oraz czynszowe kamienice.
W 1910, w 500. rocznicę zwycięskiej bitwy pod Grunwaldem wzniesiono pomnik Grunwaldzki, według projektu Antoniego Wiwulskiego. Powstanie pomnika finansował Ignacy Paderewski. Pomnik został zniszczony przez Niemców podczas okupacji. W 1976 pomnik zrekonstruowano. Przed pomnikiem znajduje się marmurowa płyta Grobu Nieznanego Żołnierza.
Przy zbiegu ulic: Warszawskiej i Kurniki, w północno-wschodnim narożniku placu Matejki znajduje się kościół św. Floriana z XII w., wielokrotnie przebudowywany. W przeszłości od kościoła św. Floriana zaczynała się tzw. "Droga Królewska" biegnąca na Wawel.