Pleochroizm (wielobarwność, polichroizm) – zjawisko zmiany barwy w zależności od polaryzacji światła przechodzącego przez ciało. Jest on wynikiem różnej absorpcji widmowej światła przez substancje, zależnie od kierunku polaryzacji padającego światła.
Występuje najczęściej w kryształach, zwłaszcza tych, które charakteryzują się naturalną anizotropią absorpcji. Ośrodkami absorpcji mogą być zarówno poszczególne elementy struktury kryształu (jony, atomy, cząsteczki), jak również inne ciała absorbujące, obecne w krysztale (np. domieszki).
W optyce kryształów rozróżnia się dwa rodzaje pleochroizmu:
Rozróżnia się pleochroizm słaby, wyraźny i silny.
W większości kamieni szlachetnych makroskopowy pleochroizm jest niewyraźny. Jeżeli pleochroizm jest silny, odpowiednia orientacja kamienia podczas szlifowania może barwę osłabić lub wzmocnić.
Zjawisko bardzo silnie przejawia się w krysztale herapatytu (siarczanu jodochininy), używany jest on do produkcji płytek polaroidowych[1].