Podstawowa przemiana materii (PPM) (ang. Basal metabolic rate) – najmniejsze tempo przemiany materii, zachodzącej w organizmie człowieka, niezbędne do podtrzymania podstawowych funkcji życiowych, znajdującego się w stanie czuwania, w warunkach zupełnego spokoju fizycznego i psychicznego, komfortu cieplnego, który na 12 godzin przed badaniem nie spożywał żadnych posiłków, po 3 dniach diety bezbiałkowej i po co najmniej 8 godzinach snu[a]. W zależności od wieku oraz stylu życia podstawowa przemiana materii pochłania od 45% do 70% dziennego zapotrzebowania energetycznego człowieka[2][3] (zob. np. zapotrzebowanie energetyczne dla sportowców).
Na PPM składają się przemiany zachodzące w:
Pierwszą metodą obliczania była metoda Harrisa-Benedicta, opublikowana w 1918 roku:
gdzie:
Równanie to uważano za najlepsze do obliczania PPM aż do roku 1990, kiedy M.D. Mifflin oraz Sachiko T. St. Jeor opublikowały swoje równanie:
gdzie za podstawiamy +5 w przypadku mężczyzn oraz −161 w przypadku kobiet.
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie SPM
<ref>
dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>