Megaregion | |
---|---|
Prowincja | |
Podprowincja | |
Makroregion |
Pojezierze Zachodniopomorskie |
Zajmowane jednostki administracyjne |
Pojezierze Zachodniopomorskie – północna część Pojezierzy Południowobałtyckich o charakterze pojeziernym. Zajmuje obszar 9,7 tys. km², co stanowi około 3,1% powierzchni administracyjnej Polski. Obejmuje ciąg moren czołowych w strefie marginalnej fazy pomorskiej zlodowacenia północnopolskiego z Siemierzycką Górą na Pojezierzu Bytowskim jako punktem kulminacyjnym o wysokości 256,5 m n.p.m. Gleby makroregionu wykształciły się w większości na osadach polodowcowych – glinach, piaskach, żwirach i materiale pyłowym wód roztopowych. Przeważają gleby brunatne, płowe i rdzawe; jako charakterystyczne dla regionu wymienia się gleby hydrogeniczne. Obszar cechuje dobrze rozwinięta sieć rzeczna, z dużymi rzekami Przymorza (Rega, Parsęta, Słupia) i równin sandrowych Pojezierza Południowopomorskiego (Brda, Drawa, Gwda). Jest to makroregion o wysokiej jeziorności, w niektórych mezoregionach przekraczającej 10%. Największym jeziorem jest wielorynnowe Drawsko o powierzchni 19,6 km² i głębokości maksymalnej 79,7 m. Ze względu na trofizm większość jezior pojezierza zaliczana jest do typu eutroficznego. W podłożu całego makroregionu zalegają duże zasoby wód gruntowych. Znaczenie wód zaskórnych jest marginalne z powodu niewielkiej ich objętości i złej jakości. Klimat Pojezierza Zachodniopomorskiego podlega silnemu wpływowi Morza Bałtyckiego. Jego bliskość skutkuje wyższymi temperaturami zimą, a niższymi latem w porównaniu z większością innych rejonów kraju. W podziale Polski na regiony klimatyczne Pojezierze Zachodniopomorskie obejmują trzy jednostki klimatyczne: Region Zachodniopomorski na zachodzie makroregionu, Region Środkowopomorski w środkowej jego części oraz Region Wschodniopomorski na wschodzie.
W składzie gatunkowym roślin naczyniowych dominuje element środkowoeuropejski. Przeważają siedliska leśne typu: las mieszany świeży, bór mieszany świeży i las świeży. Pod względem występowania zbiorowisk leśnych potencjalnej roślinności naturalnej wyróżniają się żyzne buczyny oraz bory mieszane. Część występujących na pojezierzu gatunków roślin pochodzi jeszcze z okresu lodowcowego – relikty glacjalne. Fauna ma charakter napływowy, reprezentowana głównie przez gatunki charakterystyczne dla Niziny Środkowoeuropejskiej.