Port lotniczy Kansai

Port Lotniczy Kansai

関西国際空港
Kansai Kokusai Kūkō

Widok portu lotniczego
Państwo	Japonia
Miejscowość	Osaka
Właściciel	Kansai International Airport Co., Ltd.
Kod IATA	KIX
Kod ICAO	RJBB
Wysokość	15 m n.p.m.
Statystyki ruchu (2006)
Liczba pasażerów	16 582 027
Cargo	842 085 t
Liczba operacji	114 559
Drogi startowe
Kierunek 6/24: asfaltobeton, 3500 m Kierunek 6L/24R: asfaltobeton, 4000 m
Położenie na mapie Japonii KIX
34°25′44″N 135°14′26″E/34,428889 135,240556
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Międzynarodowy Port Lotniczy Kansai (jap. 関西国際空港 Kansai Kokusai Kūkō; ang. Kansai International Airport) jest największym na świecie lotniskiem wzniesionym na sztucznej wyspie. Lotnisko Kansai leży 5 km od brzegów Honsiu (Honshū), największej wyspy Japonii, 28 km od Kobe.

W całości leży na sztucznej wyspie. Z lądem łączy ją najdłuższy na świecie most dwukondygnacyjny (3,7 km). Lotnisko zostało oddane do użytku pasażerom 12 września 1994 roku po czterech latach prac.

Budynek lotniska Kansai ma 1700 metrów długości i jest jedną z najdłuższych budowli na świecie. Inżynierowie projektujący sztuczną wyspę i lotnisko korzystali z najnowocześniejszych technologii. Budynki wykonane ze stali i szkła mają nowoczesne kształty. Budynek terminalu jest narażony na często występujące tu tajfuny i trzęsienia ziemi. W ciągu pięciu lat osiadł o ponad 5 metrów. Prace nad budową drugiego terminalu i nowego pasa startowego zakończono w lipcu 2007 roku. Terminal oddano do użytku 2 sierpnia.

Jedną z przyczyn wybudowania lotniska właśnie na morzu jest brak dostatecznej ilości miejsca w pobliżu wielkich miast. Inną jest dążenie do odsunięcia hałaśliwych lotnisk od miejsc, gdzie mieszkają ludzie. Startujące samoloty wznoszą się nad morzem, dzięki czemu lotnisko może funkcjonować w dzień i w nocy nie przeszkadzając nikomu.

Zatoka Osaka, w której wybudowano wyspę, ma 20 metrów głębokości. Najpierw na dno morskie sypano piasek, potem pokruszone skały. Ciężar gruzu skalnego wyciskał wodę z dna morskiego, dzięki czemu można było ustawić na nim fundamenty. Aby ładunki piasku i gruzu trafiły na właściwe miejsce, pracę barek nadzorowano za pomocą komputerów i satelitów.

Na projekt lotniska rozpisano konkurs. Zwycięzcą został Renzo Piano, jeden z twórców Centrum Pompidou w Paryżu. Piano zdecydował się wybudować port lotniczy o długości 1700 metrów, w którym pasażerowie mogą swobodnie przemieszczać się od wejścia do czekającego na nich samolotu. Komputery nieustannie kontrolują 900 podpór, na których wspiera się cała budowla, korygując nieznacznie ich wysokość.