Back Bach ALS Regallo AN جدول (مجرى مائي) Arabic Regueru AST Boch BAR Opiekšlis BAT-SMG Ручай Byelorussian Ручай BE-X-OLD Ручей Bulgarian ছড়া Bengali/Bangla
Potok (ritral, rhitral) – niewielki ciek o wartkim nurcie, płynący w terenie o znacznych deniwelacjach. Należy do wód płynących w korycie, które zwykle wyerodowało w skałach. W Polsce potokami nazywa się przeważnie cieki płynące na terenach gór i wyżyn[1]. Na terenach nizinnych i pojeziernych w odniesieniu do niewielkich cieków stosuje się raczej termin strumień.
Cechami potoków są:
- duże spadki koryt (zwierciadła wody)
- w potokach płynących na wyżynach od 5‰ do 10‰;
- w potokach górskich od 5‰ do 30‰;
- w potokach wysokogórskich nawet powyżej 80‰.
- burzliwy nurt[1].
Zlewnia potoku nie przekracza zazwyczaj 100 km²[1]. Podłoże w potokach wysokogórskich stanowią lite skały, niżej głazy, następnie kamienie przemieszane ze żwirem, a jeszcze niżej żwir i wreszcie piasek i muł.
Słowo potok występuje także w nazwach własnych cieków, np. Rybi Potok.
- ↑ a b c Nazewnictwo geograficzne Polski. T. 1: Hydronimy – Wprowadzenie. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006, s. 12.