Powiat Bielitz (niem. Landkreis Bielitz, pol. powiat bielski) – były powiat niemiecki, istniejący w latach 1939–1945. Powstał w efekcie włączenia we wrześniu 1939 powiatów bielskiego, bialskiego i części wadowickiego do III Rzeszy. Jego powierzchnia wynosiła 1447,5 km² i według stanu z 1939 liczył 302 tysiące mieszkańców[1].
Siedzibą landratu było Bielsko (Bielitz) po raz pierwszy połączone z Białą jak również innymi gminami bielskiej wyspy językowej w jedno miasto, liczące ok. 54 tysiące mieszkańców. Drugim miastem powiatu był Oświęcim (Auschwitz, 35 tys.), z pozostałych miast ważnym dla okupantów ośrodkiem był Strumień (Schwarzwasser), częściowo jeszcze zamieszkały przez mniejszość niemiecką. Pozostałe miasta zostały zredukowane do poziomu gmin[2].
18 stycznia 1941 rozwiązano prowincję Śląsk, wskutek czego powiat Bielitz wszedł w skład nowej prowincji Górny Śląsk (Provinz Oberschlesien), utworzonej z rejencji katowickiej i opolskiej.