powiat | |||||||||
| |||||||||
Państwo | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||
TERC |
0608 | ||||||||
Siedziba | |||||||||
Starosta |
Jan Sławecki[1] | ||||||||
Powierzchnia |
1290,35 km² | ||||||||
Populacja (31.12.2020) • liczba ludności |
| ||||||||
• gęstość |
68,5 os./km² | ||||||||
Urbanizacja |
31,63% | ||||||||
Tablice rejestracyjne |
LLB | ||||||||
Adres urzędu: ul. Słowackiego 821-100 Lubartów | |||||||||
Szczegółowy podział administracyjny | |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie województwa | |||||||||
Strona internetowa |
Powiat lubartowski – powiat w Polsce (województwo lubelskie), utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Lubartów[3].
W skład powiatu wchodzą:
W roku 1870 w wyniku reformy administracyjnej przeprowadzonej w zaborze rosyjskim pięć miejscowości współczesnego powiatu lubartowskiego utraciły prawa miejskie: Kamionka, Firlej i Michów oraz Ostrów Lubelski (który w 1870 r. należał do powiatu włodawskiego) i Jeziorzany (które – pod nazwą Łysobyki – w 1870 r. należały do powiatu łukowskiego). Do powiatu lubartowskiego należały w 1870 roku natomiast Czemierniki, które też utraciły prawa miejskie (obecnie są w powiecie radzyńskim). Ostrów Lubelski odzyskał prawa miejskie w 1919 roku, a Kamionka odzyskała je w 2021 roku.