Powstanie malajskie

Powstanie malajskie
zimna wojna
Ilustracja
Brytyjski bombowiec Avro Lincoln bombarduje pozycje komunistycznych rebeliantów w malajskiej dżungli, 1950 r.
Czas

16 czerwca 1948 – 12 czerwca 1960

Terytorium

Malaje

Przyczyna

narodowowyzwoleńcze ambicje Malajczyków, kryzys gospodarczy, niezadowolenie z kolonializmu brytyjskiego

Wynik

stłumienie powstania,
uzyskanie niepodległości przez Federację Malajską pod wpływami brytyjskimi,
drugie powstanie malajskie,
powstanie w Sarawaku

Strony konfliktu
Armia Wyzwolenia Narodowego Malajów  Wielka Brytania
 Tajlandia
 Australia
 Nowa Zelandia
Dowódcy
Chin Peng Clement Attlee,
Winston Churchill
brak współrzędnych

Powstanie malajskie[1] (ang. Malayan emergency) – wojna partyzancka toczona w latach 1948–1960 przez Armię Wyzwolenia Narodowego Malajów z siłami brytyjskiej Wspólnoty Narodów[2][3]. Powstanie zakończyło się porażką partyzantów w 1960 roku. Rebelia odżyła w 1968 roku za sprawą Chin Penga, lidera Komunistycznej Partii Malezji[4][5].

  1. Maciej Klimiuk Azja i Afryka : religie - kultury - języki (2013) s.14
  2. Mohamed Amin, Malcolm Caldwell (1977), The Making of a Neo Colony, s. 216. Spokesman Books, UK, footnote
  3. Czesław Kurowski, Bernard Woźniecki (1975) Działania partyzanckie, s. 50, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej
  4. Chin Peng (2003), My Side of History, s.465, Media Masters
  5. A. Navaratnam (2001), The Spear and the Kerambit, s.7–8, 189–90, Utusan Publications & Distributors

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in