Prawo budowlane – dział prawa administracyjnego, regulujący wszelkie kwestie związane ze wszystkimi etapami budowy obiektów, takich jak budynki i budowle. Budynki muszą być zgodne z prawem budowlanym w celu uzyskania pozwolenia na budowę, zwykle od lokalnej rady. Głównym celem tych przepisów jest ochrona zdrowia publicznego, bezpieczeństwa i ogólnego dobrostanu, gdyż dotyczą one budowy i użytkowania budynków i budowli. Prawo budowlane staje się prawem określonej jurysdykcji, gdy formalnie zostanie przyjęty przez odpowiedni organ rządowy lub prywatny[1].
Pierwotne prawa budowlane pojawiły się w czasach starożytnych. Najstarszy znany spisany zbiór przepisów budowlanych zawarty został w Kodeksie Hammurabiego z około 1772 przed naszą erą[2].
W Stanach Zjednoczonych główne obowiązujące zbiory prawne stanowią: International Building Code (IBC), prawo elektryczne i hydrauliczne oraz prawo mechaniczne[3]. W Kanadzie państwowe kodeksy regulowane są przez National Research Council of Canada[4].
Instytucjami sprawującymi w Polsce pieczę nad przestrzeganiem prawa budowlanego są organy administracji architektoniczno-budowlanej (starostowie, wojewodowie i Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego), oraz organy nadzoru budowlanego (powiatowi i wojewódzcy inspektorzy nadzoru budowlanego i Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego).