Przerwy Kirkwooda – brak występowania planetoid na pewnych orbitach w pasie planetoid (o pewnych wielkościach półosi wielkiej lub odpowiadających im okresach orbitalnych). Odpowiadają one położeniu rezonansów orbitalnych z Jowiszem.
Główną przyczyną powstawania tych przerw jest przyciąganie Jowisza, które wyrzuca z orbit planetoidy będące w ruchu synchronicznym z tą planetą (czyli w rezonansie orbitalnym). Przerwy te jako pierwszy zaobserwował Daniel Kirkwood w roku 1866, który także poprawnie wyjaśnił ich związek z rezonansem orbitalnym planetoid i Jowisza[1].
Najbardziej wyraźne przerwy[2] (zob. diagram):
Słabsze lub mniej wyraźne przerwy: