Rab szake

Rab szake (akad. rab šāqê, sum. gal.kaš.lul)[1] – jedna z najważniejszych godności urzędniczych w starożytnej Asyrii, której nazwa tłumaczona jest zazwyczaj jako „wielki podczaszy”[2] lub „naczelny podczaszy”[3]. Biblijny rabsak z 2 Księgi Królewskiej (2 Krl 18:17–37)[4] i Księgi Izajasza (Iz 36:1–22)[5].

  1. hasło šāqû, The Assyrian Dictionary, tom 17 (Š/2), The Oriental Institute, Chicago 1992, s. 30.
  2. Joannes F., Historia Mezopotamii w I. tysiącleciu przed Chrystusem, s. 187.
  3. Joannes F., Historia Mezopotamii w I. tysiącleciu przed Chrystusem, s. 65.
  4. Biblia Tysiąclecia, 2 Krl 18:17-37
  5. Biblia Tysiąclecia, Iz 36:1-22 (uwaga do Iz. 36,2)

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in