Rab szake (akad. rab šāqê, sum. lúgal.kaš.lul)[1] – jedna z najważniejszych godności urzędniczych w starożytnej Asyrii, której nazwa tłumaczona jest zazwyczaj jako „wielki podczaszy”[2] lub „naczelny podczaszy”[3]. Biblijny rabsak z 2 Księgi Królewskiej (2 Krl 18:17–37)[4] i Księgi Izajasza (Iz 36:1–22)[5].
- ↑ hasło šāqû, The Assyrian Dictionary, tom 17 (Š/2), The Oriental Institute, Chicago 1992, s. 30.
- ↑ Joannes F., Historia Mezopotamii w I. tysiącleciu przed Chrystusem, s. 187.
- ↑ Joannes F., Historia Mezopotamii w I. tysiącleciu przed Chrystusem, s. 65.
- ↑ Biblia Tysiąclecia, 2 Krl 18:17-37
- ↑ Biblia Tysiąclecia, Iz 36:1-22 (uwaga do Iz. 36,2)