Ram dao

Ram dao – ceremonialna jednosieczna broń biała, charakterystyczna dla północnych Indii i Nepalu, służąca do dekapitacji ofiar składanych Kali. Nie ma jednej, ściśle ustalonej formy, ale na ogół charakteryzują się ciężką, zakrzywioną, jednosieczną głownią rozszerzoną w kierunku sztychu, co powoduje znaczące przesunięcie środka ciężaru broni ku jej końcowi.

Używano ich w Bengalu, Asamie i Nepalu^[1], ale nie były związane z jakimś określonym terytorium lub jednostką polityczną. Służyły jako broń, czy też raczej narzędzie rytualne, do ścinania głów zwierzętom ofiarowywanym bogini Kali w jej formie „przerażającej” (zob. Bhajrawa). Miecze te uważa się za ucieleśnienie mocy bóstwa do przerywania życia i figury Kali często trzymają taką broń w jednym z ramion. W związku z tym na głowniach często umieszczano inskrypcje ku jej czci. Napisy te wykonywano z reguły w bengali, co może świadczyć o pierwotnym pochodzeniu tej broni^[2]. Innymi typowymi zdobieniami był motyw oka^[3]. Broń taka była często ofiarowywana jako wota przez wiernych, o czym także świadczą napisy na głowniach. Wota w postaci ram dao były czasem wykonywane z metali szlachetnych i takie właśnie umieszczane były w rękach posągów^[2].

Głownia ram dao jest szeroka, zakrzywiona, mocno rozszerzająca się w kierunku sztychu, jednosieczna^[1][4]. Długość głowni wynosi na ogół ok. 60 cm^[1]. Rękojeść jest prosta i często przedłużona, co umożliwia chwyt oburęczny^[1].

Ze względu na bardzo wydatne rozszerzenie głowni ram dao określa się czasem jako skrzyżowanie miecza i topora^[5]. Egerton w swoim opisie ram dao określa go mianem „topora ofiarnego” zaznaczając, że konstrukcyjnie jest to rodzaj tasaka, ale rozszerzenie głowni nadaje mu charakteru topora^[3]. Podczas składania ofiary, głowa zwierzęcia winna być odcięta jednym cięciem do czego doskonale dostosowana jest forma ram dao^[4].

• 
  Różne formy ram dao
• 
  Widoczne zdobienie w postaci oka
• 
  Inna forma, także z okiem
• 
  Kali z ram dao w dłoni