Data i miejsce urodzenia |
21 czerwca 1892 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1 czerwca 1971 |
Zawód, zajęcie |
teolog, duchowny |
Reinhold Niebuhr (ur. 21 czerwca 1892, zm. 1 czerwca 1971) – amerykański teolog i etyk protestancki, duchowny Zjednoczonego Kościoła Chrystusa[1]. W latach 1915–1928 sprawował funkcję pastora w Detroit, a od 1928 roku przez trzydzieści dwa lata był profesorem etyki chrześcijańskiej Union Theological Seminary w Nowym Jorku. Propagował wizję chrześcijaństwa zaangażowanego społecznie, o orientacji antropologicznej, był jednak przeciwnikiem teologii liberalnej. Odrzucał też tradycyjną metafizykę. Zajmował się m.in. związkami między Bogiem a światem, chrześcijańską wizją historii, zjawiskiem zła i tragizmu, problematyką moralności. Głosił tezę, że biblijny pogląd na życie ma charakter dialektyczny, gdyż z jednej strony afirmuje naturalny sens dziejów i ludzkiej egzystencji, z drugiej zaś wskazuje, że centrum, źródło i spełnienie historii znajduje się poza nią.
Krytykował masowe ewangelizacje, tzw. „krucjaty”. W 1916 roku skrytykował krucjatę Billy’ego Sundaya w Detroit[2], w 1957 roku skrytykował krucjatę Billy’ego Grahama w Nowym Jorku[3].
Niebuhr jest autorem Modlitwy o pogodę ducha. Używana jest ona na spotkaniach Anonimowych Alkoholików, ale znana jest w znacznie szerszych kręgach.