Rejencja legnicka

Rejencja legnicka (niem. Regierungsbezirk Liegnitz) – pruska jednostka administracyjna obejmująca zachodnią część prowincji Śląsk (w latach 1919-1938 i 1941–1945 prowincji Dolny Śląsk), powstała w 1815 i istniejąca do końca II wojny światowej. Rejencja była zwyczajowo nazywana „Śląskiem Dolnym” (Niederschlesien). Obejmowała zachodni kraniec Śląska i część Łużyc Górnych.

Rejencja legnicka objęła przede wszystkim zachodnią część Śląska przyłączonego do Królestwa Prus w wyniku wojen śląskich – państwo stanowe Carolath, księstwa legnickie, jaworskie i żagańskie oraz części księstw głogowskiego i świdnickiego. Tereny te podlegały od 1741 kamerze wojny i domen w Głogowie (od 1809 mieszczącej się w Legnicy). W 1820 i w 1825 przyłączono do rejencji legnickiej skrawki części Królestwa Saksonii nabyte przez Prusy w kongresie wiedeńskim – pruską część Łużyc Górnych. Siedzibą władz było miasto Legnica (Liegnitz), innymi znaczącymi miastami były Zgorzelec (Görlitz), Zielona Góra (Grünberg in Schlesien), Głogów (Glogau), Bolesławiec (Bunzlau), Hoyerswerda (od 1825) i Jelenia Góra (Hirschberg im Riesengebirge).

Rejencja legnicka powstała na mocy edyktu z 30 kwietnia 1815. Początkowo objęła powiaty

• Bunzlau (Bolesławiec)
• Freystadt in Niederschlesien (Kożuchów)
• Glogau (Głogów)
• Görlitz (Zgorzelec)
• Grünberg in Schlesien (Zielona Góra)
• Lauban (Lubań)
• Liegnitz (Legnica)
• Lüben (Lubin)
• Löwenberg (Lwówek Śląski)
• Goldberg Haynau (Złotoryja–Chojnów)
• Sagan (Żagań)
• Sprottau (Szprotawa)

Po zniesieniu rejencji dzierżoniowskiej w 1820 do rejencji legnickiej włączono powiaty:

• Bolkenhain (Bolków)
• Hirschberg im Riesengebirge (Jelenia Góra)
• Jauer (Jawor)
• Landeshut (Kamienna Góra)
• Schönau (Świerzawa)
• Rothenburg (Rózbork)

W 1825 do rejencji legnickiej włączono powiat Hoyerswerda należący wcześniej do Brandenburgii.

W latach 1873–1874 utworzono dwa powiaty miejskie (Stadtkreise) – Zgorzelec i Legnica.

Po I wojnie światowej rejencja pozostała w całości w granicach Niemiec. W 1919 rejencja weszła, obok rejencji wrocławskiej, w skład prowincji Dolny Śląsk. W latach 1920–1922 status miast wydzielonych otrzymały Głogów, Zielona Góra i Jelenia Góra.

1 października 1932:

• powiat Bolkenhain (Bolków) przyłączono do powiatu Landeshut (Kamienna Góra),
• powiat Jauer (Jawor) przyłączono do powiatu Liegnitz (Legnica),
• powiaty Goldberg-Haynau (Złotoryja–Chojnów) i Schönau (Świerzawa) połączono w powiat Goldberg (Złotoryja),
• powiat Sagan (Żagań) przyłączono do powiatu Sprottau (Szprotawa),
• powiat Freystadt in Schlesien (Kożuchów) przyłączono do powiatu Grünberg in Schlesien (Zielona Góra).

1 października 1933 przywrócono powiaty Freystadt in Niederschlesien (Kożuchów) i Jauer (Jawor) w poprzednich granicach.

1 października 1938 do rejencji legnickiej włączono powiat Fraustadt (Wschowa) ze zniesionej Marchii Granicznej Poznań – Prusy Zachodnie.