Religia w Chinach

Religie w Chinach
Religia Pew Research Center, 2010[1][2] Operation World, 2010[3] WCD, 2010[4]
Ateizm państwowy 52,2% 44,4% 39,9%
Religie tradycyjne 21,9% 33%[a] 35,2%
Buddyści 18,2% 12,5% 15,4%
Chrześcijanie 5,1% 7,9% 7,9%
Protestantyzm 4,3% 6,4%[b]
Katolicyzm 0,7% 1,6%
Muzułmanie 1,8% 1,9% 1,6%
Inne religie 0,7% 0,3%
Geograficzne rozłożenie religii w Chinach

     Religie chińskie

     Buddyzm

     Islam

Świątynia konfucjańska w Jiangyin, Wuxi.
Taoistyczna Świątynia Nieba w Pekinie.
Świątynia buddyjska w Baoji.
Kościół domowy w Shunyi, w Pekinie.
Meczet w Hohhot (Mongolia Wewnętrzna).
Wielki Budda z Lushan.
Taoistyczna świątynia w Weihai.

Religia w Chinach – od stuleci jest zdominowana przez religie chińskie (taoizm i konfucjanizm) i buddyzm. Te trzy systemy religijne, często wyznawane synkretycznie ukształtowały chińską kulturę.

Najważniejszą rolę dla Chińczyków, jak i pozostałych ludów Dalekiego Wschodu, odgrywał zawsze kult przodków. Na specjalnych domowych ołtarzykach i cmentarzach pali się kadzidła i składa ofiary przed niewielkimi tabliczkami, w których mieszkać ma dusza zmarłego krewnego[5].

Chińska Republika Ludowa od swojego powstania w 1949 r. prowadziła politykę nastawioną na całkowite wykluczenie religii z życia społecznego[6]. Wszystkie świątynie, meczety i kościoły zostały zamknięte między 1966 a 1979 rokiem. Religijne budynki były burzone lub przekształcone do innego użytku, duchowni zostali zmuszeni wrócić do świeckiego życia, a misjonarze do opuszczenia kraju[7][8]. Lata 90. XX w. przyniosły zdecydowaną poprawę sytuacji szczególnie pod względem praktyk religijnych[6].

Chociaż chińska Konstytucja zapewnia wolność religijną, w praktyce państwo ściśle kontroluje wszelką działalność religijną. Zarejestrowanych jest tylko pięć stowarzyszeń religijnych (buddyzm, taoizm, islam, katolicyzm i protestantyzm), które mogą legalnie odprawiać obrzędy religijne. Władza komunistyczna często aresztuje, przetrzymuje i nęka zarówno członków wspólnot zarejestrowanych, jak i niezarejestrowanych[9].

  1. Religious Composition by Country, in Percentages. The Pew Research Center. [dostęp 2018-08-13].
  2. Christian Population as Percentages of Total Population by Country. The Pew Research Center. [dostęp 2018-08-13].
  3. Jason Mandryk, Operation World: The Definitive Prayer Guide to Every Nation, InterVarsity Press, 15 listopada 2010, ISBN 978-0-8308-9599-1 [dostęp 2018-08-19] (ang.).
  4. The Association of Religion Data Archives | National Profiles [online], www.thearda.com [dostęp 2018-08-16].
  5. Filozofie, wierzenia i religie w Chinach, „salon24.pl” [dostęp 2018-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-19] (pol.).
  6. a b Małgorzata Religa, Różnorodność chińskiej religijności, „Miesięcznik Znak”, 30 marca 2015 [dostęp 2018-08-16] (pol.).
  7. Religion in China, [w:] THE ASSOCIATION OF RELIGION DATA ARCHIVES [online], globalplus.thearda.com, 2015 [dostęp 2018-08-18] (ang.).
  8. The Best Books on Religion in China, „Five Books” [dostęp 2018-08-18] (ang.).
  9. 2017 International Religious Freedom Report – China [online], US Department of State [dostęp 2018-08-18] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-29] (ang.).


Błąd w przypisach: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>
BŁĄD PRZYPISÓW

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in