Rezystor

Ten artykuł dotyczy elementu elektronicznego. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Rezystor
Opornik

rezystor 0,5 wata
Typ	bierny
Zasada działania	opór elektryczny
Układ wyprowadzeń	dwa wyprowadzenia (dwójnik)
Symbol Dwa zamiennie stosowane symbole rezystorów
Hasło w Wikisłowniku

Rezystor, opornik elektryczny^[1] (z łac. resistere „stawiać opór”) – element bierny obwodu elektrycznego, wykorzystywany jest do ograniczenia prądu w nim płynącego. Jest elementem liniowym: występujący na nim spadek napięcia jest wprost proporcjonalny do prądu płynącego przez opornik. Przy przepływie prądu zamienia energię elektryczną w ciepło. Idealny opornik posiada tylko jedną wielkość, która go charakteryzuje – rezystancję. W praktyce występuje jeszcze pojemność wewnętrzna oraz wewnętrzna indukcyjność, co, np. w technice wysokich częstotliwości (RTV), ma duże znaczenie (jest to tzw. pojemność oraz indukcyjność pasożytnicza). W technologii bardzo wysokich częstotliwości – kilkuset megaherców (MHz) i powyżej – właściwości pasożytnicze typowego rezystora muszą być traktowane jako wartości rozproszone, tzn. rozłożone wzdłuż jego fizycznych wymiarów (zobacz: schemat zastępczy).