 Rita Gorgonowa w 1932 (z akt jej sprawy) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci |
nieznana |
| Zawód, zajęcie | |
Rita Gorgonowa, właśc. Emilia Margerita (Małgorzata) Gorgon, z domu Ilić, secundo voto Kańska, (ur. 7 marca 1901 w Oćestovie koło Knina[a] w Dalmacji, ówcześnie Austro-Węgry, zm. po 1945) – guwernantka, skazana w jednym z najgłośniejszych procesów międzywojennej Polski za zabójstwo 30 grudnia 1931 Elżbiety (Lusi) Zaremby, córki lwowskiego architekta Henryka Zaremby, któremu prowadziła dom. Zabójstwo, a następnie proces poszlakowy były szeroko komentowane i uznane za „najgłośniejszy proces sądowy II Rzeczypospolitej”. W latach 1932–1934 sprawą żyła cała opinia publiczna. Rita Gorgonowa miała syna Erwina (ur. 1917) oraz córki Romanę (ur. 1928) i Ewę (zwaną Kropelką[1], ur. 1932[2]).
<ref> dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>BŁĄD PRZYPISÓW
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwiekoronkowaBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Tomasz Targański „Ta straszna Gorgonowa” w „Newsweek” (Polska) nr 15 z 3-8.04.2018 artykuł na s.38-41, data na s. 41 kolumna lewa wiersz 12 od dołu.