Back Robert Stevenson Horne Czech Robert Horne, 1. Viscount Horne of Slamannan German Robert Horne, 1st Viscount Horne of Slamannan English Robert Horne, 1er vizconde Horne de Slamannan Spanish Robert Horne (1er vicomte Horne de Slamannan) French Robertus Horne Latin Robert Horne, 1st Viscount Horne of Slamannan Malagasy Хорн, Роберт, 1-й виконт Хорн Сламаннан Russian
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Minister pracy | |
| Okres |
od 10 stycznia 1919 |
| Następca | |
| Kanclerz skarbu | |
| Okres |
od 1921 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
| |
Robert Stevenson Horne, 1. wicehrabia Horne of Slamannan (ur. 28 lutego 1871 w Slamannan w hrabstwie Stirlingshire, zm. 3 września 1940) – brytyjski prawnik i polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w drugim rządzie Davida Lloyda George’a.
Wykształcenie odebrał w George Watson's College w Edynburgu oraz na Uniwersytecie w Glasgow. Następnie przez rok wykładał filozofię na University College of North Wales. W 1896 r. rozpoczął praktykę adwokacką. Specjalizował się w prawie handlowym. W 1910 r. został Radcą Króla. W latach 1921–1924 był rektorem Uniwersytetu w Aberdeen. Był również dyrektorem Kompanii Kanału Sueskiego oraz przewodniczącym Great Western Railway Company.
Podczas I wojny światowej Horne został dyrektorem kolei na froncie zachodnim z tytularnym stopniem podpułkownika Royal Engineers. W 1917 r. rozpoczął pracę w Admiralicji jako asystent inspektora generalnego ds. transportu. W 1918 r. został dyrektorem ds. zaopatrzenia, a następnie dyrektorem ds. pracy i trzecim ciwilnym lordem Admiralicji. Za służbę podczas wojny otrzymał w 1918 r. Krzyż Komandorski Orderu Imperium Brytyjskiego.
W 1910 r. Horne bez powodzenia startował w wyborach parlamentarnych w okręgu Stirlingshire. Do Izby Gmin dostał się dopiero w 1918 r. wygrywając wybory w okręgu Glasgow Hillhead. W 1919 r. został ministrem pracy. W 1920 r. otrzymał Krzyż Wielki Orderu Imperium Brytyjskiego. W latach 1920–1921 stał na czele Zarządu Handlu, a w latach 1921–1922 był kanclerzem skarbu.
Po upadku gabinetu Lloyda George’a w 1922 r., Horne odmówił przyłączenia się do nowego gabinetu Andrew Bonar Lawa. W 1924 r. nowy premier, Stanley Baldwin, zaproponował mu tekę ministra pracy, ale Horne ponownie odmówił. Nie sprawował już nigdy żadnego stanowiska ministerialnego, ale w Izbie Gmin zasiadał do 1937 r., kiedy to otrzymał tytuł 1. wicehrabiego Horne of Slamannan i zasiadł w Izbie Lordów.
Zmarł w 1940 r. Tytuł wicehrabiego wygasł wraz z jego śmiercią.