Roger de Flor, właśc. Rutger von Blum (ur. 1267, zm. 30 kwietnia 1305) – średniowieczny awanturnik sycylijskiego pochodzenia, organizator i pierwszy przywódca Kompanii Katalońskiej w Bizancjum (1302–1311), cezar u boku Andronika II Paleologa oraz pogromca Turków w Azji Mniejszej. Sława wielkiego wodza i śmiałe czyny wyniosły go błyskawicznie na czwartą pozycję w bizantyńskiej hierarchii władzy i pozwoliły mu zdobyć rękę cesarskiej siostrzenicy, Marii Aseniny. Krótki i burzliwy żywot Rogera dostarcza przykładu bujnej rycerskiej kariery pełnego średniowiecza.