Ruch samoumocnienia (chiń. upr. 自强运动; pinyin Zìqiáng Yùndòng) – ruch polityczny, społeczny i ekonomiczny w Chinach za czasów dynastii Qing, mający na celu wzmocnienie państwa po wojnach opiumowych i powstaniach ludowych, poprzez import zachodnich technologii, przy równoczesnym zachowaniu tradycyjnej struktury społeczno-politycznej.