miasto na prawach powiatu | |||||
Rybnicki rynek | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Aglomeracja | |||||
Data założenia |
XII/XIII wiek | ||||
Prawa miejskie |
przed 1309 | ||||
Prezydent | |||||
Powierzchnia |
148,27[1] km² | ||||
Wysokość |
205–330 m n.p.m. | ||||
Populacja (30.06.2024) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Strefa numeracyjna |
32 | ||||
Kod pocztowy |
od 44-200 do 44-292 | ||||
Tablice rejestracyjne |
SR, IR[3] | ||||
Położenie na mapie Polski | |||||
Położenie na mapie województwa śląskiego | |||||
50°05′55″N 18°32′42″E/50,098611 18,545000 | |||||
TERC (TERYT) |
2473011 | ||||
SIMC |
0942765 | ||||
Hasło promocyjne: Rybnik. Miasto z Ikrą | |||||
Urząd miejski ul. Chrobrego 244-200 Rybnik | |||||
Strona internetowa | |||||
BIP |
Rybnik – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, w województwie śląskim, na Górnym Śląsku na Płaskowyżu Rybnickim, nad rzekami Rudą i Nacyną. Jest siedzibą władz powiatu rybnickiego, a także największym miastem aglomeracji rybnicko-jastrzębskiej i Rybnickiego Okręgu Węglowego.
Dzieje Rybnika sięgają XIII wieku. W XX wieku przyłączono szereg samodzielnych wcześniej miejscowości, z których trzy – Boguszowice, Chwałowice i Niedobczyce – posiadały w momencie przyłączenia status miasta. Od 2001 Rybnik dzieli się na 27 dzielnic. W czerwcu 2024 miasto liczyło 130 373 mieszkańców (25. miejsce w Polsce)[2], a powierzchnia miasta wynosiła 148,27 km² (17. miejsce w Polsce)[1].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie PopulacjaPowierzchnia
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Populacja2024