Rzecznik Interesu Publicznego – jednoosobowy urząd reprezentujący interes publiczny w postępowaniu lustracyjnym, działający od 3 sierpnia 1997 do 14 marca 2007 na mocy Ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 roku o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944–1990 osób pełniących funkcje publiczne[1]. Rzecznik wykonywał swoje zadania przy pomocy Biura Rzecznika Interesu Publicznego w którym mogły być zatrudnione wyłącznie osoby, które zostały dopuszczone do tajemnicy państwowej. Siedziba biura rzecznika znajdowała się w Warszawie przy ulicy Żurawiej 4a.
Po raz pierwszy obsadzony przez sędziego w stanie spoczynku Bogusława Nizieńskiego, mianowanego 6 października 1998, a pełniącego obowiązki od 1 stycznia 1999 do 31 grudnia 2004. Drugim i ostatnim Rzecznikiem Interesu Publicznego był Włodzimierz Olszewski, piastujący tę funkcję od 1 stycznia 2005 do 14 marca 2007.