„Schlesien” w Kanale Panamskim, 8 marca 1938 | |
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Wodowanie |
28 maja 1906 |
Kaiserliche Marine | |
Wejście do służby |
5 maja 1908 |
Reichsmarine | |
Kriegsmarine | |
Wycofanie ze służby |
4 maja 1945 |
Los okrętu |
wpłynął na minę w 1945; wysadzony w powietrze przez Niemców |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
standardowa: 12 100 t |
Długość |
127,6 m |
Szerokość |
22,2 m |
Zanurzenie |
8,2 m |
Napęd | |
napęd: siłownia o maksymalnej mocy 18923 KM: 12 kotłów parowych, trzy 3-cylindrowe maszyny parowe potrójnego rozprężania; 3 śruby napędowe | |
Prędkość |
18,5 węzła |
Zasięg |
4800 mil morskich przy prędkości 10 węzłów |
Uzbrojenie | |
4 działa kalibru 280 mm, 14 dział kalibru 170 mm, 20 dział kalibru 88 mm, 6 podwodnych 450 mm wyrzutni torped. | |
Załoga |
743 – 802 oficerów i marynarzy |
Schlesien – niemiecki pancernik z okresu obu wojen światowych.
Był to jeden z 5 pancerników – przeddrednotów typu Deutschland (najbardziej znanym okrętem tego typu był „Schleswig-Holstein”). Nazwa okrętu pochodzi od Śląska, ówczesnej prowincji Niemiec. „Schlesien” wszedł do służby w 1908 roku. Używany był bojowo w czasie I wojny światowej, m.in. brał udział w bitwie jutlandzkiej. Po I wojnie światowej zezwolono Niemcom zachować 6 przestarzałych pancerników, między którymi był „Schlesien”. W okresie międzywojennym używany był jako okręt szkolny.