Back Salvatore Quasimodo AN سالفاتوري كوازيمودو Arabic سالفاتورى كوازيمودو ARZ Salvatore Quasimodo AVK Salvatore Kvazimodo Azerbaijani سالواتوره کوآزیمودو AZB Сальваторэ Квазімада Byelorussian Сальваторэ Квазымада BE-X-OLD Салваторе Куазимодо Bulgarian Salvatore Quasimodo BJN
 Salvatore Quasimodo (1959) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Język | |
| Alma Mater |
l'Istituto Tecnico „A. M. Jaci” di Messina |
| Dziedzina sztuki |
literatura |
| Odznaczenia | |
| |
| Nagrody | |
| Strona internetowa | |
Salvatore Quasimodo (ur. 20 sierpnia 1901 w Modica, zm. 14 czerwca 1968 w Neapolu) – poeta włoski. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1959. Studiował inżynierię w zakresie budownictwa drogowego, imając się różnych zawodów[1]. Przed wojną zajął się zawodowo dziennikarstwem, równocześnie rozwijając twórczość oryginalną[2]. W 1945 wstąpił do Włoskiej Partii Komunistycznej. Po wojnie został profesorem literatury włoskiej w Mediolanie[2]. Był też krytykiem teatralnym[2]. Równolegle do swojej oryginalnej liryki prowadził ożywioną działalność przekładową. Tłumaczył antyczną poezję grecką i łacińską, jak również anglojęzyczną (Ezry Pounda, E.E.Cummingsa i Conrada Aikena[3]. przyswajał też dramaty Williama Szekspira. Wśród przekładanych utworów znalazły się wiersze Adama Mickiewicza[4].
Początkowo poeta pozostawał pod wpływem hermetyzmu, czyli włoskiej odmiany symbolizmu.
22 listopada 1950 w Warszawie na II Kongresie Obrońców Pokoju został wybrany w skład Światowej Rady Pokoju[5].
- ↑ Artur Międzyrzecki, Salvatore Quasimodo, [w:] Salvatore Quasimodo, Poezje. Redakcja i słowo wstępne Artur Międzyrzecki, Warszawa 1961, s. 5.
- ↑ a b c Artur Międzyrzecki, o.c., tamże.
- ↑ Artur Międzyrzecki, o.c., s. 6.
- ↑ Quasimodo Salvatore, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-07-08].
- ↑ Trybuna Robotnicza z 1950, nr 324 str. 3 [dostęp z dnia: 2016-08-03]