Sejmik deputacki (zwany od stałego terminu zbierania 2 lutego sejmikiem gromnicznym)[1]) – jednostka organizacyjna pełniąca funkcje samorządowe i dzielnicowe w okresie demokracji szlacheckiej Korony Królestwa Polskiego, w okresie I Rzeczypospolitej. Do podstawowych praw i zadań sejmiku deputackiego należał coroczny wybór deputatów na Trybunał Koronny i Trybunał Skarbowy Radomski, do uprawnień sejmiku poprzez uchwały (lauda) należał wybór marszałka będącego przewodniczącym sejmiku.
- inne sejmiki partykularne (tzw. rządy sejmikowe) w okresie I Rzeczypospolitej:
- ↑ Andrzej B. Zakrzewski, Sejmiki Wielkiego Księstwa Litewskiego XVI-XVIII w. – ustrój i funkcjonowanie : sejmik trocki, Warszawa 2000, s. 23.