Państwo | |
---|---|
Dyscyplina | |
Organizator rozgrywek | |
Data założenia | |
Założyciel |
Lega Interregionale Nord, Centro, Sud |
Rozgrywki | |
Liczba drużyn |
166 |
Zwycięzca |
Campione d'Italia di Serie D |
Wyższy poziom ligowy | |
Niższy poziom ligowy | |
Puchary | |
Zwycięzcy | |
Pierwszy zwycięzca |
Rivarolese (A), Luino (B), Villasanta (C), Sebinia (D), Luparense (E), San Donà (F), Imolese (G), Signa 1914 (H), Pontina Latina (I), Jesi (L), Juve Alfa Pomigliano (M), Biscegliese (N), Marsala (O) (1948/49) |
Obecny zwycięzca |
Gozzano (A) |
Najwięcej zwycięstw |
Siena (2 tytuły) |
Strona internetowa |
Serie D (dosł. Seria D) – czwarty poziom w hierarchii ligowych rozgrywek w piłce nożnej mężczyzn we Włoszech. Jest podzielona na dziewięć grup regionalnych: A, B, C, D, E, F, G, H oraz I. Utworzona w 1948 roku i zarządzana przez Lega Nazionale Dilettanti (LND), a wcześniej do 2014 przez Lega Italiana Calcio Professionistico (LNP), od 1948 do 1952 przez Lega Interregionale (Nord, Centro, Sud), od 1952 do 1959 przez Lega Nazionale IV Serie, od 1959 do 2008 przez Lega Nazionale Semiprofessionisti (LNSP). Zmagania w jej ramach toczą się cyklicznie (co sezon) w systemie mecz i rewanż. Przeznaczone są dla 166 włoskich klubów piłkarskich. Najlepsze zespoły z każdej grupy Serie D awansują do Serie C, natomiast dwie najsłabsze zespoły ze wszystkich grup spadną do rozgrywek Eccellenza.
Najbardziej utytułowaną drużyna ligi jest Siena, która uzyskała 2 tytuły.