Sewer II

Flawiusz Sewer

Flavius Valerius Severus

Cesarz rzymski
Okres	od 1 maja 305 do 307
Dane biograficzne
Data śmierci	16 września 307
Moneta
Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2021-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Sewer II, Flavius Valerius Severus (zm. 16 września 307) – cesarz rzymski od 306 do 307 roku.

Był oficerem armii rzymskiej, wiele lat służył w Panonii. 1 maja 305 roku, gdy równocześnie zrzekli się władzy Dioklecjan – cesarz wschodniej części Imperium oraz Maksymian – cesarz zachodniej części Imperium, Sewer, za namową Galeriusza, został mianowany przez tego pierwszego cezarem Zachodu. W 306 roku, po śmierci Konstancjusza, został augustem Zachodu. Gdy w 306 roku w Rzymie wybuchły zamieszki, syn Maksymiana – Maksencjusz wykorzystał tę sytuację i został ogłoszony przez wojsko cesarzem. Cesarz Wschodu – Galeriusz nie zaakceptował zamachu stanu i rozkazał przebywającemu w Mediolanie Sewerowi, aby stłumił bunt. W międzyczasie Maksencjusz przyzwał swego ojca Maksymiana do stolicy, aby wspólnie z nim rządzić. Kiedy Sewer nadciągnął wraz ze swoją armią do Rzymu, większość żołnierzy opuściła go i przeszła na stronę swojego dawnego cesarza Maksymiana. Sewer uciekł z resztką armii do Rawenny, jednak wkrótce nawiązał rokowania z Maksencjuszem i Maksymianem i poddał się. Po porażce został internowany w okolicach Rzymu. W 307 roku został powieszony z rozkazu Maksencjusza lub zmuszony do samobójstwa.