| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
od 1806 |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Seweryn Fredro herbu Bończa (ur. 6 grudnia według róznych źródeł w 1785[1][2]lub 1787[3][4] w Nienadowej, zm. 30 kwietnia 1845[2] we Lwowie[5]) – oficer napoleoński, ziemianin. Urodził się jako drugi syn Jacka i Marii z Dembińskich.
Brat Jana Maksymiliana, Aleksandra, Henryka Emiliana, Edwarda i Juliana.
W 1806 wstąpił do wojska jako podporucznik w 2. pułku piechoty, po zakończeniu kampanii z IV koalicją antyfrancuską mianowany porucznikiem, od 1807 pułku lekkokonnych gwardii. W 1808 ranny pod Avignano i awansowany na kapitana. Za bitwę pod Wagram otrzymał krzyż kawalerski Orderu Legii Honorowej (16 sierpnia 1809), w 1809 przedstawiony do Orderu Zjednoczenia (przyznany mu ostatecznie w 1813), a w rok później odznaczony krzyżem kawalerskim Orderu Virtuti Militari (10 listopada 1810). Uczestnik kampanii rosyjskiej w 1812, brał udział bitwie pod Dreznem, a w bitwie pod Peterswalde (17 września 1813) dowodzona przez niego szarża 1. Pułku Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej zniosła 5 szwadronów huzarów. Do niewoli wzięto syna gen. Gebharda Blüchera. Za bitwę otrzymał krzyż oficerski Orderu Legii Honorowej.
Po czasowej niewoli osiadł w 1814 w dobrach Nowosiółki w powiecie rudeckim. W powstaniu listopadowym nie wziął udziału, ale uczestniczył w komitecie lwowskim organizującym pomoc Galicji dla powstania. Ożenił się z Domicellą z Konarskich, z którą miał jedną córkę Sewerynę, późniejszą żonę Ludwika Skrzyńskiego[1][6].
- ↑ a b Stefan Kieniewicz: Fredro Seweryn (1785–1845). [w:] Polski Słownik Biograficzny. T. VII/1948-1958 [on-line]. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2024-08-11].
- ↑ a b Bogdan Zakrzewski, Fredioviana w pamiętniku prawnuczki, „Pamiętnik Literacki”, 85/2, 1994, s. 156.
- ↑ Włodzimierz Nabywaniec, Seweryn Fredro (1785–1845) Zarys biografii oficera szwoleżerów, „Studia Dziejów Wojskowości”, tom VII, 2018, s. 100, ISSN 2299-3916.
- ↑ Nekrolog Seweryna hrabi Fredry, „Gazeta Lwowska”, Nro 58, 17 maja 1845, s. 355.
- ↑ Nekrolog Seweryna hrabi Fredry, „Gazeta Lwowska”, Nro 58, 17 maja 1845, strona tytułowa.
- ↑ Michał Karpowicz, Mirosław Filipiak: Elita jazdy polskiej. Warszawa: Volumen-Bellona, 1995, s. 172.