Back Kadmiumsulfied Afrikaans كبريتيد الكادميوم Arabic کادمیوم سولفید AZB Sulfur de cadmi Catalan Sulfid kademnatý Czech Cadmiumsulfid German Cadmium sulfide English Sulfuro de cadmio Spanish کادمیم سولفید Persian Kadmiumsulfidi Finnish
| ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
CdS | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
144,48 g/mol | |||||||||||||||||||||
| Wygląd |
żółty proszek | |||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | ||||||||||||||||||||||
| PubChem | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | ||||||||||||||||||||||
| Inne kationy | ||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||
Siarczek kadmu, CdS – nieorganiczny związek chemiczny z grupy siarczków, sól kwasu siarkowodorowego i kadmu na II stopniu utlenienia. Występuje w przyrodzie jako minerał w postaci krystalicznej (grenokit) i amorficznej (ma zabarwienie żółte, pomarańczowe lub brunatne).
Pokrewnymi substancjami są tzw. selenosiarczki kadmu, będące roztworami stałymi Cd(S
1−xSe
x), które wraz ze wzrostem zawartości atomów selenu mają barwę od żółtej (czystego siarczku kadmu, żółcieni kadmowej), przez pomarańczową (oranże kadmowe), po czerwoną i ciemnoczerwoną (czerwienie kadmowe)[3]. Stosowane są one jako pigmenty m.in. do tworzyw sztucznych, farb, tuszów, czy emalii[4].
- ↑ a b Siarczek kadmu [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 22 lipca 2022, numer katalogowy: 217921 [dostęp 2023-02-03]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ a b Cadmium sulfide, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 2150 [dostęp 2023-02-03] (niem. • ang.).
- ↑ Industrial Inorganic Pigments, Gunter Buxbaum (red.), wyd. 2, Wiley-VCH, 1998, s. 108, ISBN 3-527-28878-3 (ang.).
- ↑ Norman N. Greenwood, Alan Earnshaw, Chemistry of the Elements, wyd. 2, Oxford–Boston: Butterworth-Heinemann, 1997, s. 749, ISBN 0-7506-3365-4 (ang.).