Sil-beli lub Sil-Bel (akad. Ṣil-bēli[1][2] lub Ṣil-Bēl[3]; w transliteracji z pisma klinowego zapisywane mGIŠ.MI-EN i ṣil-EN[4]; tłum. „Ochroną jest pan”[5]) – wysoki dostojnik pełniący urząd „wielkiego podczaszego” (akad. rab šāqē) za rządów asyryjskiego króla Adad-nirari III (810-783 p.n.e.); z asyryjskich list i kronik eponimów wiadomo, iż w 806 r. p.n.e. sprawował też urząd eponima (akad. limmu)[1][2][3][4].